မိုး-Moe(Myanmar Novel)yaoi ❤Book 1

(part5)

"မင်းမိသားစု ကိုစိတ်မပူ ပါနဲ့ ဒေါ်သူဇာ လည်း ကလေးတွေကိုစောင့်ရှောက်နိုင်ပါတယ်" " ကဲစားပြီးတာနဲ့ အပေါ် တက်ပြီးထမင်း သွားပေးလိုက်အုံး"-ဘုန်းကြီး မှ မင်းမင်း အားထမင်းမြန်မြန် စားရန် ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်
တစ်အောင့်အကြာ
"ဒေါက် ဒေါက်...ဒေါက်..."
"ကောင်းမြင့်မိုရ် ရေ နိုးပြီ လား ကိုယ်ဝင်လာပြီနော်"
"ကောင်းမြင့်...မိုရ် ကောင်း မြင့်မိုရ် ဘယ်ရောက်သွားတာလဲဟ..ခုန မှ သူအိပ်မယ်လို့ပြော ထားတာကို...
ကောင်းမြင့်မိုရ် ရေ..."-မင်းမင်း မှာ ပျာ ယာခတ်ကာ လိုက်ရှာ လေတော့သည်
"ဟင့်...ရှုံ.. ရှုံ့  ဟင့်.... ရှုံ့"-ကောင်းမြင့်မိုရ်  မှာ အခန်းပြင် ဝရံ တာ ထောင့် တွင် ခွေခွေ လေးထိုင် ကာ ငိုနေလေသည်
" ဘာဖြစ်လို့ လဲဟင် ဘာလို့ ငိုနေတာလဲ"-မင်းမင်းမှာ စိတ်ပူ နေလေသည်
" ခင်ဗျားနဲ့ မဆိုင်ပါဘူး"
-ကောင်းမြင့်မိုရ် မှာ မျက်ရည်များသုတ်ကာပြောနေလေသည်
"မင်းဘာဖြစ်လို့ လဲ တစ်ခုခု ဖြစ်လို့လား"" ဒီနားကို ဘယ်လို ရောက်လာတာလဲ အခန်းပြင် ထွက်ချင် ရင် ငါ့ကိုပြောရောပေါ့"-မင်းမင်း မှ မျက်ရည်များသုတ်ပေးရင်းမေးနေသည်
ကောင်းမြင့်မိုရ် မှာမင်းမင်း အားတွန်းထုတ်လိုက်သည်
Unicode #

"မငျးမိသားစု ကိုစိတျမပူ ပါနဲ့ ဒေါျသူဇာ လညျး ကလေးတှကေိုစောငျ့ရှောကျနိုငျပါတယျ" " ကဲစားပွီးတာနဲ့ အပေါျ တကျပွီးထမငျး သှားပေးလိုကျအုံး"-ဘုနျးကွီး မှ မငျးမငျး အားထမငျးမွနျမွနျ စားရနျ ပွောလိုကျခွငျးဖွဈသညျ
တဈအောငျ့အကွာ
"ဒေါကျ ဒေါကျ...ဒေါကျ..."
"ကောငျးမွငျ့မိုရျ ရေ နိုးပွီ လား ကိုယျဝငျလာပွီနောျ"
"ကောငျးမွငျ့...မိုရျ ကောငျး မွငျ့မိုရျ ဘယျရောကျသှားတာလဲဟ..ခုန မှ သူအိပျမယျလို့ပွော ထားတာကို...
ကောငျးမွငျ့မိုရျ ရေ..."-မငျးမငျး မှာ ပြာ ယာခတျကာ လိုကျရှာ လတေော့သညျ
"ဟငျ့...ရှုံ.. ရှုံ့  ဟငျ့.... ရှုံ့"-ကောငျးမွငျ့မိုရျ  မှာ အခနျးပွငျ ဝရံ တာ ထောငျ့ တှငျ ခှခှေေ လေးထိုငျ ကာ ငိုနလေသေညျ
" ဘာဖွဈလို့ လဲဟငျ ဘာလို့ ငိုနတောလဲ"-မငျးမငျးမှာ စိတျပူ နလေသေညျ
" ခငျဗြားနဲ့ မဆိုငျပါဘူး"
-ကောငျးမွငျ့မိုရျ မှာ မကြျရညျမြားသုတျကာပွောနလေသေညျ
"မငျးဘာဖွဈလို့ လဲ တဈခုခု ဖွဈလို့လား"" ဒီနားကို ဘယျလို ရောကျလာတာလဲ အခနျးပွငျ ထှကျခငြျ ရငျ ငါ့ကိုပွောရောပေါ့"-မငျးမငျး မှ မကြျရညျမြားသုတျပေးရငျးမေးနသေညျ
ကောငျးမွငျ့မိုရျ မှာမငျးမငျး အားတှနျးထုတျလိုကျသညျ