မိုး-Moe(Myanmar Novel)yaoi ❤Book 1

(part6)

"ခင်ဗျားလည်း အတူတူ ပဲ တစ်ခြား သူတွေလို ကျွန်တော့် ကို ဂရုစိုက်ပေးချင်လို့ မဟုတ်ပါဘူး ပိုက်ဆံရချင်လို့ မလား"
ကျွန်တော့် လို ဒုက္ခိ တ ဖြစ်ပြီး မျှော်လင့်ချက်မဲ့နေတဲ့ သူကို ဘယ်သူက အဖက်လုပ်ပြီး စကားပြောချင်မှာလဲ"-ကောင်းမြင့်မိုရ် မှာ မျက်ရည် များတသွင်သွင်ကျကာ ပြောနေသည်
" မင်း တခုခု အထင်လွှဲ နေပြီ ထင်တယ် ငါက အဲ့လို မဟုတ်.."
"အပို မပြောနဲ့ ငါ့ဘေးနားကိုရောက်လာတဲ့ သူတိုင်းက ငါ့ကိုချစ်လို့ ရောက်လာတယ် များမှတ်နေလား အကုန်လုံး က ​​ေငွမျက်နှာကြောင့်ကြည့်ပဲ ငါ့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် မိသားစုကတောင် ငါ့လိုလူကို ဆောက်ဂရုမစိုက်ဘူး "
"မဟုတ်ဘူး အဲ့လို... "-မင်းမင်း မှ စကားပြောဖို့ကြိုးစားကြည့်နေသည်
" အခုတောင် ငါဆေးရုံ ကပြန်ရောက်လာတာတောင် လာကြည့် ကြလို့လား.."" သူတို့ အလုပ်ပဲ
သူတို့ ဆောက်ဂရုစိုက်တာလေ"
ထိုစဥ် အောက်ထပ်မှ ဘွားတင်နှင့် မအေးမြင့် တို့တက်လာကြသည်
"မြေးလေး မြေးလေး ဘာဖြစ်လို့လဲ ကွယ် ဘာလို့ငိုနေတာလဲ "-ဘွားတင်မှာ ကောင်းမြင့်မိုရ် အားပြေးဖက်ရှာလေသည်
"အဘွား လဲတူတူပဲ ကျွန်တော့်ကို ဒီလိုမျိုး ဂရုစိုက်မပြ ပါနဲ့ မုန်းရင် မုန်းတယ်ပြောလိုက်ပါ"
-ကောင်းမြင့်မိုရ် မှာ ဘွားတင်အား ထပ်ပြီးတွန်းလဲလိုက်ပြန်သည်
Unicode #

"ခငျဗြားလညျး အတူတူ ပဲ တဈခွား သူတှလေို ကြှနျတောျ့ ကို ဂရုစိုကျပေးခငြျလို့ မဟုတျပါဘူး ပိုကျဆံရခငြျလို့ မလား"
ကြှနျတောျ့ လို ဒုက်ခိ တ ဖွဈပွီး မြှောျလငျ့ခကြျမဲ့နတေဲ့ သူကို ဘယျသူက အဖကျလုပျပွီး စကားပွောခငြျမှာလဲ"-ကောငျးမွငျ့မိုရျ မှာ မကြျရညျ မြားတသှငျသှငျကကြာ ပွောနသေညျ
" မငျး တခုခု အထငျလှှဲ နပွေီ ထငျတယျ ငါက အဲ့လို မဟုတျ.."
"အပို မပွောနဲ့ ငါ့ဘေးနားကိုရောကျလာတဲ့ သူတိုငျးက ငါ့ကိုခစြျလို့ ရောကျလာတယျ မြားမှတျနလေား အကုနျလုံး က ငှေမကြျနှာကွောငျ့ကွညျ့ပဲ ငါ့ရဲ့ ကိုယျပိုငျ မိသားစုကတောငျ ငါ့လိုလူကို ဆောကျဂရုမစိုကျဘူး "
"မဟုတျဘူး အဲ့လို... "-မငျးမငျး မှ စကားပွောဖို့ကွိုးစားကွညျ့နသေညျ
" အခုတောငျ ငါဆေးရုံ ကပွနျရောကျလာတာတောငျ လာကွညျ့ ကွလို့လား.."" သူတို့ အလုပျပဲ
သူတို့ ဆောကျဂရုစိုကျတာလေ"
ထိုစဥျ အောကျထပျမှ ဘှားတငျနှငျ့ မအေးမွငျ့ တို့တကျလာကွသညျ
"မွေးလေး မွေးလေး ဘာဖွဈလို့လဲ ကှယျ ဘာလို့ငိုနတောလဲ "-ဘှားတငျမှာ ကောငျးမွငျ့မိုရျ အားပွေးဖကျရှာလသေညျ
"အဘှား လဲတူတူပဲ ကြှနျတောျ့ကို ဒီလိုမြိုး ဂရုစိုကျမပွ ပါနဲ့ မုနျးရငျ မုနျးတယျပွောလိုကျပါ"
-ကောငျးမွငျ့မိုရျ မှာ ဘှားတငျအား ထပျပွီးတှနျးလဲလိုကျပွနျသညျ