မိုး-Moe(Myanmar Novel)yaoi ❤Book 1

(part4)

"ဘုရားရှိခိုးပြီးပြီ ဆိုတော့ ရေသပ္ပယ်တဲ့နေရာသွားရအောင် ပြီးတော့ ပြတိုက်ရောပဲ အော် ပြီးတော့ ကြေးရုပ်ထုတွေရော သွားကြည့်ချင်တယ် ပြီးတော့.. -ကောင်းကောင်း မှာ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ကလေးတစ်ယောက်လို ခုန်ပေါက်နေသည်
"ကောင်းကောင်း ဖြည်းဖြည်း လျှောက် ချော်လဲမယ် ဒီနေ့တစ်နေကုန်သွားစရာတွေရှိသေးတယ် မပူနဲ့ ဒီက မမက လိုက်ပို့ပေးမယ်"-မေမြင့်မိုရ် မှာ ကောင်းကောင်း ကို ပြုံးပြီး အော်ပြောလိုက်သည်
"မင်းမင်း မြန်မြန် လာလို့ သနားခါးသွေးတဲ့နေရာရော သွားရအုန်းမှာ"-ကောင်းကောင်းမှာ အပျော်လွန်ပြီးမင်းမင်း လက်ကို ဆွဲ ကာ လျှောက်ပတ်ကြည့် တော့သည်
"ဝိုး..ဒီကြေးရုပ် ကြီးတွေက တစ်ကယ့် လူအစစ်နဲ့တူတယ်နော် ငါဒီကို ငယ်ငယ် ကရောက်ဖူးပေမယ့် သိပ် မမှတ်မိတော့ဘူး"-မင်းမင်း မှာကြေးရုပ်ကြီးတွေ ကို တအံတသြ ကြည့်နေသည်
"ဒီကြေးရုပ်တွေရဲ့ ခေါင်းကိုပွတ်ပြီး ခေါင်းမကိုက်ပါစေနဲ့လို့ ပြောရင် ခေါင်းကိုက်ပျောက်တယ် ပြီးတော့ ဗိုက်မနာ ပါစေနဲ့လို့ ပြောရင် ဗိုက်မနာတော့ဘူးလို့ လူကြီးတွေပြောကြတာပဲ" "ငါ ဒီကို လာချင်ခဲ့တာကြာပြီ ငါ့ ခြေထောက်က မကျန်းမားသေးလို့သာ အခုတော့ငါ့ဆန္ဒတွေပြည့်သွားပြီ"-ကောင်းကောင်း မှာ ကျေနပ်စွာပြုံးပြီး ပြောလိုက်သည်
Unicode #
"ဘုရားရှိခိုးပွီးပွီ ဆိုတော့ ရသေပ်ပယျတဲ့နရောသှားရအောငျ ပွီးတော့ ပွတိုကျရောပဲ အောျ ပွီးတော့ ကွေးရုပျထုတှရေော သှားကွညျ့ခငြျတယျ ပွီးတော့.. -ကောငျးကောငျး မှာ စိတျလှုပျရှားပွီး ကလေးတဈယောကျလို ခုနျပေါကျနသေညျ
"ကောငျးကောငျး ဖွညျးဖွညျး လြှောကျ ခြောျလဲမယျ ဒီနေ့တဈနကေုနျသှားစရာတှရှေိသေးတယျ မပူနဲ့ ဒီက မမက လိုကျပို့ပေးမယျ"-မမွေငျ့မိုရျ မှာ ကောငျးကောငျး ကို ပွုံးပွီး အောျပွောလိုကျသညျ
"မငျးမငျး မွနျမွနျ လာလို့ သနားခါးသှေးတဲ့နရောရော သှားရအုနျးမှာ"-ကောငျးကောငျးမှာ အပြောျလှနျပွီးမငျးမငျး လကျကို ဆှဲ ကာ လြှောကျပတျကွညျ့ တော့သညျ
"ဝိုး..ဒီကွေးရုပျ ကွီးတှကေ တဈကယျ့ လူအစဈနဲ့တူတယျနောျ ငါဒီကို ငယျငယျ ကရောကျဖူးပမေယျ့ သိပျ မမှတျမိတော့ဘူး"-မငျးမငျး မှာကွေးရုပျကွီးတှေ ကို တအံတသွ ကွညျ့နသေညျ
"ဒီကွေးရုပျတှရေဲ့ ခေါငျးကိုပှတျပွီး ခေါငျးမကိုကျပါစနေဲ့လို့ ပွောရငျ ခေါငျးကိုကျပြောကျတယျ ပွီးတော့ ဗိုကျမနာ ပါစနေဲ့လို့ ပွောရငျ ဗိုကျမနာတော့ဘူးလို့ လူကွီးတှပွေောကွတာပဲ" "ငါ ဒီကို လာခငြျခဲ့တာကွာပွီ ငါ့ ခွထေောကျက မကနြျးမားသေးလို့သာ အခုတော့ငါ့ဆန်ဒတှပွေညျ့သှားပွီ"-ကောငျးကောငျး မှာ ကြနေပျစှာပွုံးပွီး ပွောလိုကျသညျ