မိုး-Moe(Myanmar Novel)yaoi ❤Book 1

(part7)

"ဟုတ်ကဲ့ အန်တီဒေါ်ဝေဝေလွင် မှ ဒီက မောင်ကောင်းမြင့်မိုရ် ကို ဆေးရုံ မှာ ဆေးစစ် ဖို့ အတွက်နှိုးခိုင်းလိုက် တာပါခင်ဗျ ကျွန်တော် ကလည်း ခင်ဗျားလေး ကို စောစော စီးစီး တွေ့ ချင်နေတာ မဟုတ်ပါဘူးခင်ဗျ "-မင်းမင်း မှာ ပြောချင်ရာပြော ကာ ထွက်သွားသည်
"နင့် မေကြီး ငါလည်းမင်း ကို မတွေ့ချင်ပါဘူးနော်"-ကောင်းကောင်း မှာ ခေါင်းအုံးဖြင့်လှမ်းပေါက်ကာပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်
" အခုဆို လူနာအခြေအနေ က တော်တော် လေးတိုးတက် လာပါပြီ နောက်ဆို အကောင်းအတိုင်း လမ်းလျှောက်နိုင်တော့မှာပါ တစ်ခုရှိတာကတော့ လူနာ ကို မပျက်မကွက် လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ပေးတာပဲ"
"အဲ့ တာတော့ မပူပါနဲ့ ဆရာ ကျွန်မတို့ သူ့ကို ညနေဘက်ဆို ခြံထဲမှာ လမ်းလျှောက် ခိုင်းတာတို့ ​​လေ့ကျင့် ခန်း တွေတို့ လုပ်ပေးပါတယ် "
"ကဲ မင်းမင်း သားကြားတယ်နော် နောက်ရက်တွေမှာလည်း ကောင်းကောင်း ကို လေ့ကျင့်ခန်း ကူလုပ်ပေးလိုက်ပါအုံး"-ဒေါ်ဝေဝေလွင် မှ မင်းမင်း ကို ကားပေါ် တွင် အကူအညီတောင်းခြင်းဖြစ်သည်
"မပူပါနဲ့ အန်တီ ကျွန်တော် မင်းမင်းပါ အန်တီ့ သားကို အကောင်းအတိုင်း ပြန်ကျန်းမား လာအောင် ကူညီ စောင့်ရှောက်ပေးပါ့မယ်"
-မင်းမင်း မှ ကောင်းကောင်း ကို စပ်ဖြီးဖြီး ကြည့်ပြီးပြောလိုက်သည်
Unicode #

"ဟုတျကဲ့ အနျတီ ဒေါျဝဝေလှေငျ မှ ဒီက မောငျကောငျးမွငျ့မိုရျ ကို ဆေးရုံ မှာ ဆေးစဈ ဖို့ အတှကျနိုးခိုငျးလိုကျ တာပါခငျဗြ ကြှနျတောျ ကလညျး ခငျဗြားလေး ကို စောစော စီးစီး တှေ့ ခငြျနတော မဟုတျပါဘူးခငျဗြ "-မငျးမငျး မှာ ပွောခငြျရာပွော ကာ ထှကျသှားသညျ
"နငျ့ မကွေီး ငါလညျးမငျး ကို မတှေ့ခငြျပါဘူးနောျ"-ကောငျးကောငျး မှာ ခေါငျးအုံးဖွငျ့လှမျးပေါကျကာပွောလိုကျခွငျးဖွဈသညျ
" အခုဆို လူနာအခွအေနေ က တောျတောျ လေးတိုးတကျ လာပါပွီ နောကျဆို အကောငျးအတိုငျး လမျးလြှောကျနိုငျတော့မှာပါ တဈခုရှိတာကတော့ လူနာ ကို မပကြျမကှကျ လေ့ကငြျ့ခနျး လုပျပေးတာပဲ"
"အဲ့ တာတော့ မပူပါနဲ့ ဆရာ ကြှနျမတို့ သူ့ကို ညနဘေကျဆို ခွံထဲမှာ လမျးလြှောကျ ခိုငျးတာတို့ လေ့ကငြျ့ ခနျး တှတေို့ လုပျပေးပါတယျ "
"ကဲ မငျးမငျး သားကွားတယျနောျ နောကျရကျတှမှောလညျး ကောငျးကောငျး ကို လေ့ကငြျ့ခနျး ကူလုပျပေးလိုကျပါအုံး"-ဒေါျဝဝေလှေငျ မှ မငျးမငျး ကို ကားပေါျ တှငျ အကူအညီတောငျးခွငျးဖွဈသညျ
"မပူပါနဲ့ အနျတီ ကြှနျတောျ မငျးမငျးပါ အနျတီ့ သားကို အကောငျးအတိုငျး ပွနျကနြျးမား လာအောငျ ကူညီ စောငျ့ရှောကျပေးပါ့မယျ"
-မငျးမငျး မှ ကောငျးကောငျး ကို စပျဖွီးဖွီး ကွညျ့ပွီးပွောလိုကျသညျ