Chapter 75
ကျိူးရန်: မင်းနားမှာ အဲ့လိုလူတွေရှိနေသေးတာလား။
စစ်ကျွင်းတောက်: အခုရှိတယ် ။
ကျိူးရန်: သူမင်းကိုမကြိုက်ဘဲ အမိဖမ်းချင်နေတယ်ပြီးတော့ မင်းအပေါ်မှာ မကောင်းတဲ့ရည်ရွယ်ချက်လည်းရှိနေလောက် တယ် ....မင်းရောဘယ်လိုသဘောရလဲ။
စစ်ကျွင်းတောက်သည် ထိုဟာများတစ်ခုမှမဖြစ်နိုင်သလို သူ၏ဝမ်မင်ယီအပေါ်အမြင်နှင့်လည်း မကိုက်ညီဟုခံစားမိသည်။
ကျိူးရန်: "..."
စစ်ကျွင်းတောက်: ငါစဉ်းစားလိုက်ဦးမယ်။
သူသည် ဖုန်းကိုချထားပြီး အဝတ်အစားများကိုယူကာ သူ့အခန်းဆီသို့ပြန်လာခဲ့သည်။
ဝမ်မင်ယီသည်မျက်နှာသစ်ပြီး မကြာမီပင် စစ်ကျွင်းတောက်က သူဒီနေ့ဝတ်မည့်အဝတ်အစားများကိုယူလာပြီး အိပ်ရာပေါ်တင်ထားသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
"မနက်စာသွားပြင်လိုက်ဦးမယ်"
ဝမ်မင်ယီက ခေါင်းညိတ်သည်။ "သွားလေ"
စစ်ကျွင်းတောက်သည် သူအား စိတ်ထဲတွင် သံသယအပြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်ကာ တံခါးအပြင်သို့ထွက်သွားခဲ့သည်။
နှစ်ယောက်သား မနက်စားအတူတူစားခဲ့ကြပြီး
ဝမ်မင်ယီက စစ်ကျွင်းတောက်နှင့်အတူ ရုံခန်းထဲသို့လိုက်သွားသည်။ သူ့တွင် ယနေ့တခြားဘာမှလုပ်စရာလည်းမရှိသလို အလျင်လိုနေခြင်းလည်းမရှိသည့်အတူတူ စစ်ကျွင်းတောက်၏ရုံးခန်းတွင်ပင်နေလိုက်တော့သည်။
"ကောရေဆာလား။" ဝမ်မင်ယီသည် သူအချိန်အချိူ့ကြာအောင်အလုပ်လုပ်ပြီးနေသည်ကို တွေ့သည့်အခါ သူ၏ဂရုစိုက်ပေးမည့်အစီအစဉ်အတိုင်း စလာတော့သည်။
စစ်ကျွင်းတောက်သည် ရေမဆာဘူးဟုပြောမည်ကြံသော်လည်း ရုတ်တရက်တစ်စုံတစ်ခုကို တွေးမိလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
"မင်းဆန္ဒရှိ ရင် ငါ့ကိုအောက်ဆင်းပြီးကော်ဖီတစ်ခွက်လောက်ဝယ်ပေးပါလား"
ဝမ်မင်ယီသည် စကားတစ်ခွန်းမှပြန်မပြောဘဲ ချက်ချင်းပင် ရုံးခန်းထဲမှထွက်ကာ ဓာတ်လှေကားပေါ် တက်သွားသည်။
