Λυκαυγές

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 37

Το ύφος του Πέτρου με κάνει να ανατριχιάσω. Προαισθάνομαι ότι δεν θα μου αρέσει καθόλου η απάντησή του, αλλά δεν μπορώ να μην ρωτήσω.

- Τι εννοείς;

- Πρέπει να κάνουμε κάτι, να αντιμετωπιστεί επιτέλους αυτό το κάθαρμα που είναι υπεύθυνο για τόση φρίκη.

- Δεν ξέρω ποιον ακριβώς συμπεριλαμβάνει το «κάνουμε» που είπες, αλλά δεν θέλω να έχω καμιά σχέση με ό,τι έχεις στο μυαλό σου. Ήρθες, είδες ότι δεν ήμουν εγώ η διαρροή που οδήγησε την Αθηνά στον θάνατο, φεύγεις...

- Μην είσαι ανόητη! Ειλικρινά θεωρείς ότι όσο αναπνέει ο Βαλιώτης μπορείς να είσαι ασφαλής; Κανένας δεν είναι ασφαλής όσο αφήνουμε ατιμώρητο αυτό το καθίκι, να πάρει η οργή! Ούτε εσύ, ούτε τα άτομα που έχει ήδη πειράξει, ούτε τα μελλοντικά του θύματα.

- Έχεις νέα από τις κοπέλες που βοηθήσαμε με την Αθηνά να ξεφύγουν από τα νύχια του;

- Η Ραΐσα και η Μάσα έχουν αρχίσει μια νέα ζωή μακριά από εδώ. Βρίσκονται στο εξωτερικό. Φιλοξενούνται και οι δύο σε Κέντρο Προστασίας Κακοποιημένων Γυναικών και είναι υπό ψυχολογική υποστήριξη.

- Πού τα ξέρεις όλα αυτά; Θυμάσαι και τα ονόματά τους, λέω απορημένη.

- Κανόνισα προσωπικώς την μεταφορά τους εκτός Ελλάδος. Μετά τον σκηνοθετημένο θάνατό σου, αρνούνταν να συνεχίσουν να μένουν Ελλάδα. Φοβούνταν πως ο Βαλιώτης θα τις έβρισκε και θα τις έπαιρνε πίσω κοντά του. Εννοείται ότι δεν συζητούσαν καν την πιθανότητα να καταθέσουν επισήμως εναντίον του. Αφού εκείνος είχε σκοτώσει εσένα, ήταν σίγουρες ότι κινδύνευε και η δική τους ζωή.

- Μα, γιατί δεν τους είπατε ότι δεν έχω πεθάνει στα αλήθεια; Έχουν περάσει τόσα πολλά, έπρεπε να τις αφήσετε να πιστεύουν ότι πέθανα; Αυτό θα τις γέμιζε τύψεις. Από το λίγο που γνώρισα την Ραΐσα κυρίως, είμαι βέβαιη πως θα την τυραννούσε η ιδέα ότι σκοτώθηκα επειδή με πλησίασε και με έμπλεξε σε αυτή την ιστορία.

- Η Αθηνά επέμενε, και συμφώνησα μαζί της, ότι οποιαδήποτε αναφορά στον σκηνοθετημένο θάνατό σου θα ήταν μεγάλο ρίσκο. Οι κοπέλες ήταν και είναι ακόμα ιδιαιτέρως ευαίσθητες ψυχολογικά. Μέσα στο σπίτι στο Μαρούσι, αλλά και στην νέα τους κατοικία, έρχονται σε επαφή με τόσους ανθρώπους. Δεν μπορούσαμε να διακινδυνεύσουμε να τους ξεφύγει καμιά κουβέντα στο λάθος άτομο. Άνθρωποι σαν τον Βαλιώτη, Χριστίνα, έχουν απλωμένα τα πλοκάμια τους παντού. Γι' αυτό και είναι εξαιρετικά δύσκολο να συλληφθούν και να οδηγηθούν ενώπιον της δικαιοσύνης.

Το άκουσμα του πραγματικού μου ονόματος μετά από τόσο καιρό ηχεί περίεργο στα αυτιά μου. Σαν να μιλάει σε ένα άλλο άτομο, κάποιο που γνώριζα στο παρελθόν αλλά δεν υπάρχει πια.

- Μάλιστα! Και εσύ σκέφτεσαι ότι πρέπει να αντιμετωπίσΟΥΜΕ ένα τέτοιο άτομο...

- Είπα ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο, όχι, όμως, και ακατόρθωτο! Πρέπει να τον εξωθήσουμε στο να κάνει λάθος.

- Πώς;! Είναι ίδιος ο Σατανάς!

- Ε, τότε, για να δούμε πώς θα αντιδράσει αν δεχτεί μια επίσκεψη από τον άλλο κόσμο...