Λυκαυγές

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 63

Την συζήτηση διακόπτει ο ήχος εισερχόμενου μηνύματος στο κινητό του Πέτρου. Το κοιτάζει και μου λέει:

- Ο Κωστής είναι. Ειδοποιεί ότι υπάρχει ύποπτη κίνηση. Όπως είπαμε, εσύ κλείνεσαι εδώ και δεν βγαίνεις, ό,τι και αν ακούσεις να συμβαίνει έξω. Συνεννοηθήκαμε; με ρωτάει κοιτάζοντας με έντονα.

- Έγινε! Να προσέχεις, σε παρακαλώ!

- Εγώ θα προσέχω, αλλά θέλω να μου υποσχεθείς πως δεν θα κάνεις καμιά βλακεία! Αν δεν είμαι βέβαιος ότι θα ακολουθήσεις τις οδηγίες μου, δεν θα μπορώ να είμαι συγκεντρωμένος στην δουλειά μου, το καταλαβαίνεις; επιμένει.

- Πέτρο, δεν είμαι μωρό. Θα περιμένω εδώ. Αν δεν μου μιλήσεις εσύ, δεν ξεκλειδώνω σε κανένα άλλο. Αν αντιληφθώ απόπειρα να ανοίξει κάποιος την πόρτα εκτός από εσένα, βγαίνω στο μπαλκόνι και αρχίζω να φωνάζω ότι υπάρχει δήθεν πυρκαγιά, του επαναλαμβάνω το σχέδιο για να ηρεμήσει.

- Θα προτιμούσα να πυροβολήσεις όποιον μπει, αλλά αφού δεν πιάνεις όπλο, αυτή είναι η δεύτερη καλύτερη επιλογή που έχουμε..., λέει παραιτημένα.

- Δεν περίμενα να έρθει, πάντως.

- Δεν του άφησες περιθώρια. Ήσουν ξεκάθαρη στην απειλή σου να τον ξεσκεπάσεις αύριο το πρωί. Κλείδωσε τώρα και μείνε εδώ, λέει και βγαίνει έξω.

Κλειδώνω την πόρτα πίσω του και στέκομαι σχετικά κοντά σε εκείνη που βγάζει στο μπαλκόνι. Έχω αγωνία, γιατί δεν θέλω να πάθει τίποτα ο Πέτρος. Δεν είμαι παράτολμη, αγαπάω την ζωούλα μου όπως όλοι. Αυτή την στιγμή, όμως, το μόνο που σκέφτομαι είναι η δική του ασφάλεια. Προσεύχομαι νοερά για την αίσια έκβαση της υπόθεσης και στήνω αυτί για να ακούω τι συμβαίνει έξω.

Για λίγο, επικρατεί απόλυτη ησυχία. Η ώρα είναι περασμένη, με αποτέλεσμα να μην ακούγεται ούτε καν η συνηθισμένη κίνηση στον δρόμο. Η πόλη έχει κοιμηθεί προ πολλού, αγνοώντας την αγωνία μου για όσα πρόκειται να γίνουν στο σπίτι μου. Με τον νου μου, βλέπω την σκηνή όπως έχει στηθεί πίσω από την κλειστή πόρτα. Ο Πέτρος βρίσκεται στο σαλόνι, κρυμμένος στην σκιά. Η θέση που επέλεξε όταν σχεδίαζε πώς θα περιμένει τον ή τους εισβολείς τού δίνει το πλεονέκτημα να ελέγχει τόσο την είσοδο στο διαμέρισμα όσο και την πόρτα της κρεβατοκάμαρας, δωμάτιο που θα τραβήξει λογικά την προσοχή των επίδοξων εκτελεστών μου.

Στο μπαλκόνι της κρεβατοκάμαράς μου έχει κρυφτεί ο Μάριος, ο αστυνομικός που με βοήθησε να βγω χωρίς πρόβλημα από την έπαυλη πριν λίγες ώρες, ενώ πίσω από τους εκτελεστές θα έρθει ο Κωστής, προκειμένου να βοηθήσει τους δυο συναδέρφους του και να διασφαλίσει ότι θα τους έχουν περικυκλώσει σαν τα ποντίκια μέσα στην φάκα.