Λυκαυγές

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 57

Έχουν περάσει τέσσερις μέρες από την συνάντηση του Πέτρου με τον Βάντο. Σε αυτό το διάστημα, η ζωή μας στο σπίτι έχει αποκτήσει μια ευχάριστη ρουτίνα. Λειτουργούμε σχεδόν σαν ισότιμοι συνεργάτες. Εκείνος δεν με κρατάει στο σκοτάδι σχετικά με τις κινήσεις του, όπως έκανε παλιότερα. Εγώ ψάχνω στο διαδίκτυο πιθανές πληροφορίες που θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμες. Ακόμα δεν πρέπει να εμφανιστώ στον κόσμο των ζωντανών. Είναι πρωταρχικής σημασίας να αιφνιδιάσουμε τον Βαλιώτη. Έτσι, οι έρευνές μου περιορίζονται στην παρακολούθηση ουσιαστικά της επικαιρότητας, προκειμένου να αλιεύσω οτιδήποτε χρήσιμο αναφορικά με τον Χαρίτογλου και την γυναίκα του. Δεδομένου ότι η σύζυγος του Βαλιώτη είναι ενήμερη για την διαστροφή του άντρα της, δεν θα με εξέπληττε να ισχύει κάτι ανάλογο και για την Χαρίτογλου.

Εν τω μεταξύ, έχουμε βάλει σε κατάσταση αναμονής τα συναισθήματα που προφανώς υπάρχουν ανάμεσά μας, καθώς δεν είναι καιρός για έρωτες όταν έχουμε ένα τόσο σοβαρό στόχο. Ξέρουμε και οι δύο πως κάτι υποβόσκει, αλλά μοιάζουμε σαν να έχουμε συμφωνήσει σιωπηρά να αντιμετωπίσουμε τα συναισθήματά μας όταν κλείσει επιτέλους το κεφάλαιο της φρίκης που έχει ανοίξει εδώ και περισσότερο από δεκαοχτώ μήνες. Αυτό δεν τον εμπόδισε να με φιλήσει χθες βράδυ, πριν αποσυρθούμε ο καθένας στο δωμάτιό του. Είπαμε, σώφρονες αλλά όχι και άγιοι!

Τώρα, βρισκόμαστε σε ένα όμορφο ταβερνάκι, δίπλα στην θάλασσα. Δεν έχει καθόλου κόσμο. Το τοπίο είναι υπέροχο ή μπορεί να τα βλέπω εγώ όλα υπέροχα, ποιος ξέρει; Η πρόσκληση του Πέτρου να φάμε κάπου έξω σήμερα με χαροποίησε. Σαν να κάνουμε ένα διάλειμμα από την υπόθεση, σαν να είμαστε ζευγαράκι που κάνει εκδρομή. Κοιτάζω την θάλασσα που πάντα με γαληνεύει. Θέλω να τελειώσουν όλα, να κάνω μια νέα αρχή. Μετά από πολύ καιρό, έχω αρχίσει να ονειρεύομαι πάλι.

- Τι σκέφτεσαι; με ρωτάει, απορημένος με την σιωπή μου.

- Είναι ωραία εδώ. Έρχεσαι συχνά;

- Ναι, μου αρέσει η ήρεμη ατμόσφαιρα και το καλό φαγητό. Ο ιδιοκτήτης είναι φίλος. Κανονικά, αυτή την περίοδο είναι κλειστά, γιατί κάνει ανακαίνιση στην κουζίνα του, αλλά άνοιξε για χάρη μας.

- Ωραίους φίλους έχεις! Ο ένας ανοίγει αποκλειστικά για σένα την ταβέρνα του, ο άλλος σου δίνει μισό εκατομμύριο ευρώ και ένα κότερο..., του λέω περιπαιχτικά.

- Ιστορίες καθημερινές, ε; απαντάει στο ίδιο παιχνιδιάρικο ύφος και ο Πέτρος.

- Μίλα μου για σένα, τον παρακαλώ. Η Αθηνά σε αγαπούσε πολύ.