Λυκαυγές

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 50

Η ατμόσφαιρα μέσα στο αυτοκίνητο κατά την επιστροφή μας είναι ηλεκτρισμένη. Θυμίζει τις πρώτες μέρες της γνωριμίας μας. Ο θυμός του Πέτρου είναι έντονος, σχεδόν μπορείς να τον αγγίξεις με το χέρι. Δεν καταλαβαίνω. Δεν έκανα τίποτα κακό. Αφορμές για καυγά ψάχνει αυτός ο άνθρωπος. Προσπαθώ να θυμηθώ κάποια δυσάρεστη λεπτομέρεια από τις αφηγήσεις της Αθηνάς για τον άντρα που κάθεται δίπλα μου, αλλά δεν βρίσκω κάτι που να συνάδει με την εικόνα που έχει δείξει σε μένα. Η φίλη μου μιλούσε πάντα με τα καλύτερα λόγια για εκείνον. Επαγγελματίας, έντιμος, ευγενικός. Αν δεν ήμουν παντρεμένη, θα έλεγα ότι ήθελε να μου τον προξενέψει.

- Τι σου είπε ο Λεωνίδας; κάνω μια απόπειρα να σπάσω την ενοχλητική σιωπή μεταξύ μας.

Τον βλέπω που σφίγγει τα χείλη του, πριν μου απαντήσει, χωρίς να πάρει το βλέμμα του από τον δρόμο.

- Σου είπα να κάτσεις στα αυγά σου!

- Τι έκανα δηλαδή; Αυτός μου την έπεσε!

- Άλλη φορά δεν ξανάρχεσαι μαζί, τέλος!

- Και δεν μου λες, εξυπνάκια, πώς θα τον αναγνώριζες τον Λεωνίδα; Είσαι και μέντιουμ εκτός από μπάτσος;

Δεν καταδέχεται να μου απαντήσει. Ξέρει ότι έχω δίκιο σε αυτό που του λέω, μα είναι πολύ εγωιστής για να το παραδεχτεί. Δεν είχα ποτέ καμιά αμφιβολία ότι αν δεν ήταν απαραίτητη η βοήθειά μου, προκειμένου να αναγνωρίσει τον πληροφοριοδότη μου, δεν θα είχα περάσει ούτε καν έξω από το μπαρ. Καιρός, όμως, να καταλάβει ότι σε κάποια πράγματα η ανάμιξή μου είναι αναγκαία.

Φτάνουμε στο σπίτι αμίλητοι. Ούτε εκείνος δείχνει πρόθυμος να μοιραστεί μαζί μου τις σκέψεις του, ούτε εγώ θέλω να πω κάτι τώρα, γιατί σίγουρα θα ξαναμαλώσουμε, έτσι εκνευρισμένοι που είμαστε και οι δύο. Παρκάρει, βγαίνουμε έξω και πάμε στο σπίτι. Μπαίνουμε μέσα και ανεβαίνουμε στον πάνω όροφο, χωρίς καν να ανάψουμε το φως. Ο Πέτρος κατευθύνεται προς το δωμάτιό του. Του κλείνω τον δρόμο αποφασιστικά.

- Α, όχι, δεν πάει έτσι! Δεν θα με αφήσεις στην απέξω! Πρώτα πες μου τι έμαθες από τον Λεωνίδα και μετά μπορείς να πας να ξεραθείς με την ησυχία σου!

- Αμάν η γλώσσα σου! λέει επιθετικά.

- Μπορώ και χειρότερα! Μπορεί να μην γίνομαι μπάτσος δίπλα σε μπάτσο, αλλά άνετα γίνομαι κόπανος δίπλα σε κόπανο, απαντάω στο ίδιο ύφος.

Προφανώς, ο τόνος της φωνής μου είναι τέτοιος που δεν του αφήνει αμφιβολία ότι δεν πρόκειται να κερδίσει αυτή την μάχη. Παραιτείται, λοιπόν, της προσπάθειας και αποφασίζει να μου πει τι είπε με τον άντρα που συνάντησε στο μπαρ.

- Το κάθαρμα που πήρε την Μάσα από το χωριό της είναι γνωστός στην πιάτσα με το όνομα Προμηθευτής. Σου βρίσκει ό,τι θες. Μπορείς να του παραγγείλεις όπλα, ναρκωτικά, ανθρώπους... Απλώς του δίνεις τις προδιαγραφές του προϊόντος που χρειάζεσαι και εκείνος στο φέρνει με απόλυτη μυστικότητα και ακρίβεια. Η αποτελεσματικότητα και η ταχύτητα στην εξυπηρέτηση τον έχουν κάνει περιζήτητο. Θα του κλείσω παραγγελία για ένα κορίτσι.

- Πώς; Δεν τον βρίσκεις στον τηλεφωνικό κατάλογο!

- Θα με φέρει σε επαφή ο φίλος σου. Παρεμπιπτόντως, σε εκτιμάει πολύ. Ή, μάλλον, σε εκτιμούσε, αφού σε θεωρεί νεκρή. Το όνομά σου έκανε το στοματάκι του να ανοίξει.

- Το χρήμα εκτιμούσε.

- Μην γίνεσαι κυνική, δεν σου πάει!

- Αποφάσισε επιτέλους τι μου πάει και τι όχι, του λέω εκνευρισμένη και τον αφήνω σύξυλο στον διάδρομο.

Μπαίνω στο δωμάτιό μου και στηρίζομαι στην πόρτα. Σκέφτομαι τον Πέτρο που παράτησα μόνο στον διάδρομο. Ούτε που ξέρω τι περνάει από το κεφάλι του. Πολύ καιρό αργότερα θα μάθω τελικώς τι σκεφτόταν αυτό το βράδυ. Θα μάθω ότι κοίταζε σκεφτικός την κλειστή πλέον πόρτα του δωματίου όπου κοιμόμουν, ότι σκεφτόταν την στιγμή που αντιλήφθηκε ότι κάποιος με ενοχλούσε στο μπαρ και ότι ο θυμός του είχε επιστρέψει σ' αυτή την σκέψη δριμύτερος από πριν. Δεν ήταν θυμωμένος μαζί μου, λάθος ανάγνωση είχα κάνει. Έκπληκτος είχε συνειδητοποιήσει εκείνη την στιγμή πως η οργή του οφειλόταν στην ανάγκη του να με προστατεύσει. «Την πατήσαμε... Αυτό μου έλειπε, να αρχίσω να έχω συναισθήματα για αυτόν τον μπελά!» είχε σκεφτεί πριν κατευθυνθεί προς το δωμάτιό του με βαρύ βήμα.