Λυκαυγές

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 46

- Είσαι σίγουρη; με ρωτάει ο Πέτρος για εκατοστή φορά από την ώρα που ήρθε εσπευσμένα σπίτι μετά το τηλεφώνημά μου.

- Μπορείς να μην μου ξανακάνεις αυτή την ερώτηση, σε παρακαλώ; Εννοείται ότι είμαι βέβαιη για αυτό που σου λέω, απαντάω.

- Και δεν θυμάσαι όνομα;

- Δυστυχώς όχι... Θυμάμαι μονάχα ότι το πρόσωπό της βρισκόταν ανάμεσα στις φωτογραφίες που περιλάμβανε ο φάκελος του Νικόλα.

Αυτό ήταν που είχε συλλάβει το βλέμμα μου χωρίς να το αντιληφθεί αμέσως ο εγκέφαλός μου. Όταν η Χαρίτογλου γύρισε για να πάρει την τσάντα της από τα χέρια της υπηρεσίας της, η κάμερα έπιασε το πρόσωπο της κοπέλας που δουλεύει για την πλούσια γυναίκα. Ενώ, όμως, το κορίτσι που υπηρετεί την Βαλιώτη μου είναι άγνωστο, η υπηρέτρια της Χαρίτογλου είναι ίδια με μια κοπέλα από τις φωτογραφίες που είχα βρει στο συρτάρι του Νικόλα. Τα ίδια ελαφρώς πεταχτά μπροστινά δόντια, το ίδιο λευκό δέρμα, τα ίδια μεγάλα μάτια. Ή, μάλλον, τα μάτια είχαν μια διαφορά, αφού δεν είχαν ούτε καν ίχνος από την σπιρτάδα που τα φώτιζε την εποχή που είχε βγει η φωτογραφία που είχα δει.

- Δεν μου κάνει εντύπωση. Είναι απολύτως λογικό τέτοια καθάρματα να περνούν μαζί χρόνο, να κάνουν στενή παρέα. Έτσι, θα έχουν την ευκαιρία να μοιράζονται διεστραμμένες εμπειρίες..., προσθέτω ενώ με πιάνει αναγούλα στην σκέψη.

Ο Πέτρος στέκεται δίπλα στο παράθυρο αμίλητος. Δεν τον καταλαβαίνω. Αυτή η εξέλιξη θα έπρεπε να τον χαροποιεί. Γιατί εκείνος δείχνει τόσο σκεπτικός; Του εκφράζω απερίφραστα την απορία μου.

- Έχουμε επιτέλους ένα στοιχείο πάνω στο οποίο μπορούμε να βασιστούμε. Εκείνοι δεν γνωρίζουν ότι εμείς ξέρουμε για τον Χαρίτογλου. Γιατί είσαι διστακτικός;

- Έχουμε πράγματι ένα καινούριο στοιχείο, αλλά σκέφτομαι πού μπορεί να με εξυπηρετήσει. Φυσικά, πρέπει να κινηθώ γρήγορα και αποτελεσματικά, καθώς ένα κορίτσι βρίσκεται σε κίνδυνο, μα δεν βλέπω πώς αυτή η νέα εξέλιξη μπορεί να βοηθήσει στην υπόθεση Βαλιώτη.

- Μα τι λες; Αν μαζέψουμε στοιχεία εναντίον του Χαρίτογλου, θα τον πιέσουμε και εκείνος θα μας οδηγήσει στον Βαλιώτη, δεν καταλαβαίνεις; Ο Χαρίτογλου δεν θα είναι τόσο προσεκτικός αφού δεν υποψιάζεται καν ότι τον έχουμε πάρει χαμπάρι. Θα είναι πιο εφικτό να στοιχειοθετήσουμε κατηγορία εναντίον αυτού και έτσι να φτάσουμε δια της πλαγίας οδού στον αρχικό μας στόχο.

- Βλέπω, εμμένεις στο πρώτο πληθυντικό... «Πιέσουμε», «στοιχειοθετήσουμε», «φτάσουμε»... Μην ξεχνάς τον ρόλο σου, Χριστίνα, γιατί σε πακετάρω στο πι και φι και σε στέλνω πίσω στα λουλουδάκια σου και την κυρά-Χρυσούλα.

- Δεν είμαι αντικείμενο που το κάνεις ό,τι σου καπνίσει!

- Δεν είσαι αστυνομικός να κάνεις ό,τι σου κατέβει!

- Πες το μας, ντε, να καταλάβουμε. Γι' αυτό εσύ νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις ό,τι γουστάρεις, γιατί είσαι αστυνομικός; Περίεργη άποψη περί καθήκοντος έχεις!

- Δεν θυμάμαι να είχε πει ποτέ η Αθηνά ότι είσαι τόσο κουραστική, λέει χαμηλόφωνα.

- Δεν παίζεις τίμια. Γιατί αναφέρεις αυτή την στιγμή την Αθηνά;

- Για να καταλάβεις ότι δεν είναι παιχνίδι όλο αυτό. Να πάρει η ευχή, μην με κάνεις να λέω τα αυτονόητα. Άλλωστε, έχεις ζήσει στο πετσί σου πόσο επικίνδυνη είναι η κατάσταση. Μην το παίρνεις αψήφιστα! Όσο για την έλλειψη ενθουσιασμού από μέρους μου για το νέο στοιχείο, δεν είναι επειδή είμαι απαισιόδοξος εκ πεποιθήσεως, αλλά γιατί έχω ξαναζήσει παρόμοιες υποθέσεις και γνωρίζω ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Οι άνθρωποι που είναι μπλεγμένοι σε τέτοιας σοβαρότητας εγκλήματα δεν κελαηδάνε με το που θα πέσουν στα χέρια της αστυνομίας. Υπάρχει όρκος σιωπής μεταξύ τους. Οι παιδόφιλοι ξερνούν ονόματα και τοποθεσίες μόνο στις ταινίες. Στην πραγματική ζωή, σφραγίζουν το στόμα τους και υποτάσσονται στην μοίρα τους. Παρόλο που ξέρουν ότι η φυλακή έχει δικούς της άγραφους νόμους για εκείνους που κακοποιούν παιδιά, προτιμούν να υποστούν τις συνέπειες παρά να προδώσουν τους συνεργάτες τους στην διαστροφή. Άλλωστε, στο διαταραγμένο μυαλό τους, η συμπεριφορά τους δεν θεωρείται καν διεστραμμένη. Γι' αυτό και δεν υπάρχουν αληθινά μετανιωμένοι παιδόφιλοι, ούτε μπορείς να τους εξαγοράσεις με χρηματικά ανταλλάγματα ώστε να σπάσουν την σιωπή τους.

- Δηλαδή, είμαστε πάλι στο μηδέν; Αυτό μου λες;

- Όχι, φυσικά. Σταμάτα να τα βλέπεις όλα άσπρα ή μαύρα. Είχα σκοπό να παρουσιαστείς μπροστά στον Βαλιώτη φάντης μπαστούνης. Εκείνος θεωρεί ότι έχει ξεμπερδέψει μαζί σου, οπότε η νεκρανάστασή σου θα τον ταρακουνήσει και, ελπίζω, θα τον κάνει να προβεί σε λανθασμένες βιαστικές κινήσεις. Η καινούρια εξέλιξη, όμως, αναβάλλει το σχέδιο. Θα παραμείνεις νεκρή για λίγο ακόμα. Όσο για μένα, θα ψάξω τον Χαρίτογλου, να δω πού μπορώ να εκμεταλλευτώ την πληροφορία που έχουμε πλέον στα χέρια μας.

- Ωραία! Θα δω κι εγώ τι μπορώ να μάθω από παλιές πηγές μου, λέω.

- Εσύ θα κάτσεις στα αυγά σου!

- Δεν είμαι κότα! Μην μου πεις ότι σε πήρε ο πόνος για την σωματική μου ακεραιότητα... Σκασίλα σου αν πάθω κάτι!, λέω επιθετικά.

- Δεν έχω καμία όρεξη να χαλάσεις το σχέδιο! Αν εμφανιστείς, θα αναγκαστώ να εμπλέξω τις επίσημες Αρχές. Αυτό, όμως, θέλω να το αποφύγω, γιατί δεν έχω εμπιστοσύνη σε κανένα. Οι κανόνες είναι σαφείς. Αν δεν έχεις σκοπό να τους ακολουθήσεις...

- Ξέρω, ξέρω! Πακέτο στο νησί! Μην επαναλαμβάνεσαι...