တစ်ဦးတည်းသောချစ်ဇနီး(ကျန်း​ကျန့်)

940 99 0
                                    

Chapter 11

ရွှံံံံံ့တစ်လွှာတိုက်ချွတ်ခြင်း

"ဘယ်နှစ်လအနားယူမယ်..."

သားသတ်သမားကျန်း ကျန်းကျန့်ကို ဒေါသထွက်လာပြီဖြစ်သည်။ဒီကောင် အဆင်ပြေတယ်ဆိုတာအသိသာကြီး...ဘယ်လိုလုပ် လအနည်းငယ်လောက်အနားယူရမှာလဲ...သူအိပ်မက်မက်နေတာပဲ...

"ဟုတ်တယ်...မနှစ်က စပါးရိတ်ရင်း

ဒုတိယညီခါးမျက်သွားတော့ သူလယ်ကွင်းကိုထပ်မသွားတော့ဘူးလေ...ကျုပ်က သေခြင်းနဲ့ရှင်ခြင်းကြားမှာလမ်းလျှောက်ခဲ့ရတာ...လအနည်းငယ်လောက်အနားယူသင့်တယ်...ဘာလို့ ကျုပ်နှစ်နှစ်လောက်မနားရမှာလဲ"

ကျန်းကျန့် ယာဂုပန်းကန်ကိုချလိုက်ပြီး

သားသတ်သမားကျန်းကို ရိုးသားဟန်ဖြင့်ကြည့်လိုက်သည်။

သားသတ်သမားကျန်း ဒေါသထွက်လွန်း၍ မျက်နှာကြီးမည်းလာ၏။ကျန်းကျန့်က မရပ်ပေ။သူက အဘွားကြီးကျန်းကို ကြည့်ပြန်သည်။

"အမေ...ကျုပ်ကျန်းမာရေးအတွက် ကောင်းတာတစ်ခုခုစားချင်တယ်...နောင်ကျရင် ခင်ဗျားနေ့တိုင်း ခရိုင်မြို့ကိုသွားပြီး ကြက်သားတချို့နဲ့အသားဝယ်သင့်တယ်...အများကြီးဝယ်စရာမလိုပါဘူး...ကျုပ်ကိုတစ်နေ့ကီလိုဝက်ပေးရင်ရပြီ"

နင်က အလုပ်ကျတော့မလုပ်ချင်ဘဲ  ဆန်ဖြူနဲ့တစ်နေ့ အသားကီလိုဝက်စားချင်သေးတယ်ပေါ့...

အဘွားကြီးကျန်း အောချမိသွားသည်။

မြေရှင်မိသားစုကသားတောင် အဲလောက်မစားရဘူး...

"မင်း မင်း..."

သားသတ်သမားကျန်းက ကျန်းကျန့်နှင့်ထပ်ပြီးရန်ဖြစ်ချင်လာသည်။သို့ပေမဲ့

မနေ့က ကျန်းကျန့်လက်ချက်ကြောင့်သတိလစ်သွားသူများကိုတွေးပြီး သူ့ရှေ့မှပြန်လည်ပြုပြင်ထားပြီးခါစစားပွဲကိုကြည့်ကာ ကျန်းကျန့်ကို သူမဆန့်ကျင်ရဲတော့ပေ။

"ထားလိုက်ပါ... ဒီတောင်းဆိုချက်က သိပ်မသင့်တော်ဘူး...ဒီမှာက ဘာအသားမှမရောင်းဘူး...ခင်ဗျားကို ခရိုင်မြို့ထိနေ့တိုင်းသွားဝယ်ခိုင်းရင်း ရက်စက်လွန်းရာကျမယ်...နောင်ကျရင် ကျုပ်ကိုတစ်နေ့ကြက်ဥနှစ်လုံးပဲပြုတ်ပေးတော့"

တစ်ဦးတည်းသောချစ်ဇနီး(ကျန်း​ကျန့်)Where stories live. Discover now