Chapter - 11

302 60 5
                                    

Chapter ● 11 ●

ရှန်းထောင်းနှင့်ကျန်းခိုင်တို့ ချိုးယန့်ကို လူနာခန်းထဲ ခေါ်ဝင်လာချိန်တွင် ချိုးယိမှာ လူနာခုတင်ပေါ် လှဲလျက် တီဗွီကြည့်နေဆဲဖြစ်ပြီး ညာခြေက လေပေါ်တွင် တွဲလောင်းချိတ်ထားရသည်။

"အဟန့်ကတော့ ကောင်းသားပဲဟ"

ရှန်းထောင်းက ချိုးယိခြေထောက်ပေါ်မှကျောက်ပတ်တီးကို လက်နှင့်ထိသပ်လိုက်ပြီးနောက် ဆက်၍ -

"မင်းစက်ဘီးကိုတော့ မင်းအစား ငါနည်းနည်းပါးပါးကိုင်‌ပေးလိုက်တယ်။ ကျွတ်သွားတဲ့ ဆေးရောင်တွေကတော့ လုပ်လို့မရတော့ဘူး။ တစ်ထပ်တည်းတူတဲ့ဆေးရောင်ကို ရှာမရလို့။ ဖြန်းချင်ရင်တော့ တစ်စီးလုံးပြောင်းဖြန်းမှရမယ်"

"ကိစ္စမရှိဘူး"

ချိုးယိက ခုတင်ဘေးနားဗီရိုပုလေးပေါ်သို့ ချိုးယန့်တင်လိုက်သော စွပ်ပြုတ်ချိုင့်ကိုကြည့်နေပြီး လက်ဆန့်ထုတ်ကာ ချိုးယန့်ခေါင်းကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ရင်း -

"ဒီစွပ်ပြုတ်က ဘယ်ကနေ ရလာတာလဲ"

"သားချက်ထားတာ။ အရိုးချောင်းစွပ်ပြုတ်။ အရိုးကိုစားပြီး အရိုးကို အားပြန်မွေး"

ချိုးယန့်က ဆို၏။

"ချေးစကားတွေ"

ချိုးယိက လက်ချောင်းထိပ်ဖြင့် ချိုင့်ဘူးပေါ်ကို ခေါက်လိုက်ရင်း -

"ငါတို့အိမ်မှာ ဒီလိုချိုင့်မျိုးမရှိဘူး"

"ဘွားဘွားလီတို့အိမ်က ချိုင့်"

ချိုးယန့်က မျက်မှောင်ကြုတ်ထားသည်။ ဝယ်လာခဲ့သောစွပ်ပြုတ်ဟု သူမပြောရဲပေ။ အခြားသူတစ်ယောက် ဝယ်ပေးသောစွပ်ပြုတ်ဟု သူပို၍တောင် မပြောရဲပေ။

"မြန်မြန်သောက်လိုက်"

"အာ့ပေါင် ရေပူ နည်းနည်းသွားထည့်လာခဲ့"

ရှန်းထောင်းက ဘေးနားရှိရေ‌နွေးကရားကို လှုပ်ကြည့်လိုက်ပြီး ဆက်၍ -

"ထည့်တတ်လား"

"ထည့်တတ်တယ်"

အာ့ပေါင်က ရေနွေးကရားကို ယူလိုက်ပြီး ကိုယ်ကိုလှည့်ကာ လူနာဆောင်ထဲမှ ပြေးထွက်သွားသည်။

《Wolf pair》- ဘာသာပြန်Where stories live. Discover now