《Wolf pair》- ဘာသာပြန်

Chapter - 50

Chapter ● 50 ●

ပိန်သွားတာလား။

ပျန်းနမ်သည် မသိစိတ်၏နှိုးဆော်မှုအရ လက်မြှောက်ပြီး သူ့မျက်နှာကိုသူ စမ်းလိုက်သည်။

အေးစက်စက် လေတစ်ပွေ ဖြတ်သန်းတိုက်ခတ်သွားတော့မှ သူ ချက်ချင်း သတိလည်လာသည်။ အခုနေ ကြုံလှီပြားကပ်သွားအောင် ပိန်သွားတာတောင် အဲဒါက အဓိကအချက်မဟုတ်နေဘူး...

အဓိကအချက်က ချိုးယိ ဖြစ်သည်။

ယခင်က အချင်းချင်း ရှောင်ဖယ်နေခဲ့ကြတဲ့အချိန်ကိုပါ ထည့်တွင်လျှင် သူ ချိုးယိနဲ့ ဒီလိုမျိုး မျက်နှာချင်းဆိုင် မတွေ့ရတာ၊ အသံ နားမထောင်ရတာ သုံးလတောင် ရှိသွားခဲ့ပြီ။

ဒါကို တွေးမိတာနဲ့ သူသည် ရုတ်ခြည်းပင် တစ်ကိုယ်လုံး အနည်းငယ်ပျော့ခွေသွားသလို ခံစားရသည်။

နောက်ဆုံးတော့ တွေ့ရပြီ။

နောက်ဆုံးတော့ အသံကြားရပြီ။

ပြောချင်နေတဲ့ မရေမတွက်နိုင်တဲ့စကားတွေဟာ အလုအယက်နဲ့ ထွက်လာချင်နေပေမဲ့ ရလဒ်မှာတော့ အဲဒီစကားတွေအားလုံး လည်ချောင်းအဝတွင် ပိတ်ဆို့ခံရပြီး ဘယ်တစ်ခွန်းမှ ပြောမထွက်လာတဲ့ စောက်ကျိုးနည်းခံစားချက်ကြီးလည်း နောက်ဆုံးမှာတော့ တွေ့ကြုံခံစားလိုက်ရသည်။

ချိုးယိလည်း စကားမပြောဘဲ တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်နဲ့ သူ့ကို တစ်အောင့်လောက် စိုက်ကြည့်နေပြီးနောက်တွင် လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ဖြန့်ထုတ်လိုက်သည်။

ပျန်းနမ် သူ့ကို စိုက်ကြည့်နေပြီး အနည်းငယ် တွေဝေနေကာ သေချာ အတည်မပြုရဲဘဲ ဖြစ်နေသည်။ ချိုးယိရဲ့ ဒီရုတ်တရက်ဆန်တဲ့အပြုအမူဟာ ... ... ဖက်ဖို့လားဆိုတာ တဒင်္ဂအတွင်းမှာ မတုံ့ပြန်နိုင် ဖြစ်နေသည်။

ပွေ့ဖက်ဖို့လား။

သူ ငြိမ်နေတာကို ကြည့်ပြီး ချိုးယိသည် ဆန့်ထုတ်ထားတဲ့ လက်မောင်းကိုလည်း မလှုပ်ဘဲ -

"ငါ ငှက်ကြီးအတောင်ဖြန့် လုပ်နေတာမဟုတ်ဘူး"

"လခွမ်း"

ပျန်းနမ် လေသံတိုးတိုးနဲ့ ကျိန်ဆဲလိုက်ပြီး ရယ်ရင်းနဲ့ သူ့ကို သွားဖက်လိုက်သည်။