အပိုင်း(၁၇)

4.1K 6 0
                                    

သတိုး၏ ရင်ငွေ့လှုံနေရာမှ ထလိုက်ကာ အောက်က မြွေဆိုးလေးကို ဆော့ရန် သတိုးဂွကြားဆီသို့ မူယာဆင်းသွား၏။

လီးကြီးက မထိခလုတ်၊ ထိခလုတ်စကားတွေကြောင့် ထောင်မတ်စပြုနေလေပြီ။

မူယာ ထိုအရာကို လက်နှင့် ဆွဲဖမ်းလိုက်ကာ အနီးကပ်ကြည့်လိုက်၏။

သတိုးဆီးခုံတဝိုက်မှာလည်း အမွှေးတွေ ထူထဲစွာပေါက်နေ၏။

ချက်မှတစ်ဆင့် ဆင်းလာသော အမွှေးတွေက ဆီးခုံတဝိုက်တွင် အားကောင်းမောင်းသန်စွာဖြင့် လိမ်လိမ်ကောက်ကောက် ပေါက်နေရှာ၏။

"မောင်က အမွှေးတော်တော်သန်တာပဲ"

"ဟုတ်ပဗျာ....ငယ်ငယ်ကတည်းကကိုသန်တာ...မွေးရာပါလို့ ပြောရမလားပဲ မ ရယ်"

လီးမွှေးကောက်ကောက်ကြီးတွေကြားထဲ အသားချောင်းရှည်ရှည်ကြီးတခုက တစ်ဆတ်ဆတ်ဖြင့်။

မူယာ သတိုးလီးကို ဆုပ်ပြီးနောက် အပေါ်၊ အောက် ဂွင်းထုပေးလိုက်သည်။

"အ...ဟား.....ဟား....မ ရယ်......ကောင်းလိုက်တာဗျာ"

အမှန်စစ်စစ် မူယာက ပလွေဆရာမကြီး ဆိုတာ သတိုးမသိခဲ့ပေ။

ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ကိုကိုလွင်က မူယာစပ်ပတ်ကို မလျှက်ပေးသော်လည်း သူ့လီးကို စုပ်ပေးလျှင် ကြိုက်သည်။

အစက မစုပ်တတ်၊ စုပ်တတ်နှင့် စုပ်သော်လည်း တဖြည်းဖြည်းနှင့် အထာသိလာတော့ မူယာ တဖက်ကမ်းခတ်ကျွမ်းကျင်သွားလေသည်။

ကိုကိုလွင်ဆို သုတ်ရည်တွေ မူယာပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်နေကြ။

သုတ်ရည်အရသာကိုလည်း မူယာ သိသည်။

သို့သော် သိပ်မကြိုက်လှ။

ညှီညှီစို့စို့၊ ချွဲပြစ်ပြစ်အရသာကြီးကို သိပ်ခံတွင်းမတွေ့လှပေ။



သို့သော်လည်း...

သို့သော်လည်း...

ကွာခြားချက်တစ်ခုကို မူယာ စတင်သတိထားမိလိုက်သည်။

အထူးသဖြင့် အရွယ်အစား။

ကိုကိုလွင် တန်ဆာက ပုံမှန် ယောကျ်ားတွေ၏ size မျှသာ။

ချစ်ဆိပ်ရည်သင့်ကြသူများWhere stories live. Discover now