ချစ်ဆိပ်ရည်သင့်ကြသူများ

အပိုင်း(၂၂)

(၃)လ ခန့်ကြာသော်...

"ဟူး.........."

မှုတ်ထုတ်လိုက်သော ဆေးလိပ်ငွေ့တွေ တလွင့်လွင့်နဲ့ အခန်းမျက်နှာကျက်ဆီ ရိုက်ခတ်လျက်။

ကုတင်ပေါ် ခေါင်းအုံးခု၊ နောက်မှီကာ ဆေးလိပ်သောက်နေသည့် ခပ်လှလှ အမျိုးသမီးတယောက်။

ထူးဆန်းသည်က ဘာအဝတ်အစားမှမရှိနေ။

ပေါင်ကိုလည်း ကားလျားကြီးခွပေးထားလျက်။

ထိုပေါင်ကြားကို အသားညိုညို၊ ဗလတောင့်တောင့်၊ ခပ်မိုက်မိုက်ယောကျ်ားတစ်ဦးက သူ့မျက်နှာအပ်ကာ နမ်းမလို့ဟန်ပြင်နေသည်။

ထိုနှစ်ယောက်က တခြားသူမဟုတ်။

မူယာနှင့် သတိုးမှ အပ တစ်ခြားမရှိ။

အမှန်တကယ်ဆို လွန်ခဲ့သော (၁)လလောက်ကတည်းက မူယာတို့၏ အခြေခံ ရေကူးသင်တန်းက ပြီးသွားခဲ့ပြီ။

မူယာလည်း တတ်သလိုလို၊ မတတ်သလိုလိုနဲ့ လိမ်ဖယ် လိမ်ဖယ်သင်ခဲ့ရသည်။

ရေကူးတတ်မတတ် အပထား။

အမြတ်ထွက်သွားခဲ့သည့် အရာတစ်ခု ရှိခဲ့သည် မဟုတ်လား။

ခပ်မိုက်မိုက် ရေကူးနည်းပြဆရာနဲ့ ညှိသွားခဲ့ရသည်မဟုတ်လား။

သင်တန်းပြီးဆုံးသွားခဲ့ပေမဲ့လည်း မူယာနဲ့ သတိုးက တွေ့ကြဆဲ။

တွေ့ရုံတင်မျှလားဆို မဟုတ်။

လိုးကြသည်မှာ ပက်ပက်စက်စက်။

တစ်ခါဆုံလျှင် နောက်ထပ်ဆုံချင်သည်။

တစ်ကြိမ်လိုးပြီးရင်လည်း အထပ်ထပ် အခါခါ လိုးချင်ပြန်သေးသည်။

လိင်စိတ်ဟူသည် ဤကဲ့သို့ပင်။

အရွယ်ရောက်ပြီးသား လူတွေကို နေ့စဉ်ဘဝမှာ တက်တက်ကြွကြွ လုပ်ဆောင်နိုင်ဖို့ မောင်းနှင်နေသည့်အထဲ လိင်စိတ်ပြည့်ဝမှုကလည်း တစ်ထောင့်တစ်နေရာက ပါဝင်သည်။

လိုအင်တွေက ပြည့်ဝနေသ၍ လောကကြီးကို အကောင်းမြင်စိတ်နဲ့ ကြည့်နိုင်သည်။

သစ်ပင်ပေါ်က ကြွေကျသည့် သစ်ရွက်ခြောက်လေးတွေလည်း လှသည်။