"ဟား......ဟား......Sorry ပါ မြကလေးရယ်......မြကလေး အဆင်ပြေရဲ့လား"
လုပ်ချင်တာ လုပ်ထားပြီးမှ သတိုး အားတုံ့အားနာဖြစ်နေသည်။
လူဆိုးကြီး။
သူပဲ ချစ်ရင် မြိုတဲ့။
ညှီနံ့အနည်းငယ်ရှိပြီး ငန်ပျပျ သုတ်ရည်တွေအများကြီးကို မြ မြိုချလိုက်ရသည်။
လုပ်ချင်သလို လုပ်ခိုင်းပြီးမှ အခုကျတော့ အစ်ကိုက ခြေမကိုင်မိ၊ လက်မကိုင်မိ ဖြစ်နေပြန်သည်။
မြ မျက်စောင်းလေးချီရင်း...
"ကိုကိုပဲ....ချစ်ရင် မြိုချလိုက်ဆို"
"ဟား........ပြီးခါနီးလေး မြကလေးကို ကိုကိုပြောလိုက်သေးတယ်လေ......စုပ်တာ ရပ်လိုက်တော့ဆိုပြီး ကိုယ်ပြောခဲ့တယ်လေ"
"မပြောပါဘူး"
မြ မကြားမိလိုက်ပါဘူး။
"ပြောပါတယ်...မြကလေးက စုပ်ကောင်းကောင်းနဲ့ စုပ်နေတော့ ကိုယ်ပြောတာကို မကြားလိုက်နဲ့တူတယ်"
"မသိဘူး....ကိုကို့ဟာကြီးတွေ မြ ဗိုက်ထဲရောက်ကုန်ပြီ......ဒါကို ပြန်ထုတ်ပေး"
မြ ဂျီကျပြန်သည်။
"ဒါက ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး.....မြကလေးတောင် အသားအရေပိုလှအုံးမှာ"
"ဘာဆိုင်လို့လဲ"
"ဟောဗျာ......ဒီအရည်တွေထဲမှာ ပရိုတင်းဓာတ်ပါတယ်လေ.....မြကလေး အသားအရေတွေ ပရိုတင်းဓာတ်အပြည့်နဲ့ အခုထက်တောင် ပိုလှလာနိုင်သေးတာ...မြကလေးရဲ့"
"ကိုကိုနော်.....ပေါက်တတ်ကရဆို သူထိပ်ဆုံးက"
မြ သတိုးနဲ့ နှစ်ဦးတည်းဆို တကယ့်ကလေးဆိုးကြီးလိုဖြစ်သွားရသည်။
မြလည်း တစ်ခါတစ်လေ ကိုယ့်ဖာသာ ပြန်အံ့ဩမိသည်။
နှစ်ပေါင်း(၃၀)ကျော် ကိုယ့်တစ်ယောက်တည်း ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ကြီးပျင်းလာခဲ့ပေမဲ့ အခုလိုမျိုးပုံစံရှိမှန်း ကိုယ့်ဖာသာလည်း သတိမထားမိခဲ့ပါ။
အလုပ်ခွင်မှာ ထက်ထက်မြက်မြက်၊ သွက်သွက်လက်လက် အမျိုးသမီး။
YOU ARE READING
ချစ်ဆိပ်ရည်သင့်ကြသူများ
Romanceရမ္မက်ဆန္ဒနောက် ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သူများအကြောင်း
