ချစ်ဆိပ်ရည်သင့်ကြသူများ

အပိုင်း(၇၂)

နရီလည်း မိမိက သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကြား ရောက်နေလေတော့သည်။

တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပွေ့ဖက်ထားခြင်းကို ခံလိုက်ရကာ အောက်က လီးကလည်း တဖြောင်းဖြောင်းနှင့် မိမိကို လိုးပြန်သေးသည်။

"အင့်.....ဟင့်.....ဟင့်....အွန့်.....အင့်....ဟင့်......ဟင့်"

"ဟ....ရှီး.....ဟု....အ....အ....အ....ဟား...ဟား........အ.....အ....ဟား...ဟား"

"ဖတ်...ဖတ်...ဖလတ်.....ဖတ်....ဗျစ်...ဗျစ်.....ဗျစ်...ဗြတ်.....ဗြတ်"

နရီကလည်း အတွေ့အကြုံရှိသူပီပီက ခါးကို ဝပ်ဆင်းကာ ဖင်ကိုကော့ပေးပြီး သူလိုးနေသမျှကို အသာတကြည်ခံယူသည်။

စပ်ပတ်ထဲ ဝင်လာသော လီးမဲကို စောက်ခေါင်းနံရံတွေက ဆွဲဆွဲညှစ်သည်။

နရီ၏ နှလုံးခုန်သံကို သတိုးကပါ ကြားနိုင်လောက်သည်အထိ နရီ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားနေမိပါသည်။

သူတစ်ယောက်တည်း လုပ်ပေးနေရတာ ပင်ပန်းနေလောက်မလားဟု တွေးကာ စိုးရိမ်လာသဖြင့် နရီ ပြန်ထလိုက်သည်။

ပြီးနောက် သတိုးရင်အုပ်ကြီးပေါ် လက်ထောက်ကာ မိမိအာားလေးနှင့် လီးရှိရာသို့ ဆောင့်ဆောင့်ထိုင်ချပေးလိုက်သည်။

ထိုမျှတည်းမက။

ဖင်လေးနဲ့ နှဲ့ပြန်သေးသည်။

"ကောင်းတယ်ကွာ........အ....ဟာ.....ဟား......မင်းက သိပ်မိုက်တာပဲ.....ဟား...ဟား"

"ကောင်းလား...ကိုကြီး"

"သိပ်ကောင်းတယ်.....အင့်....ဟင်း...ဟား...အင်း....အင်း"

"ဗြတ်....ဗျစ်.....ဗျစ်....ဖတ်....ဖတ်....ဖလတ်....ဖလတ်.....ဗျစ်....ဗျစ်"

နရီက သူ့ကိုယ်လုံးပေါ် အားပါးတရ တက်စီးပစ်လိုက်တော့သည်။

ခုန်ဆွခုန်ဆွလုပ်လိုက်တိုင်း ရွှေရင်အစုံက တသိမ့်သိမ့်တုန်သည်။

ဆံနွယ်လေးတွေက အစဉ်မကျဘဲ ဝဲလွင့်သည်။

အောက်ကနေ ထိန်းထားပေးနေသည့် သတိုးက သူမအလှကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရှုခံစားသည်။

သိပ်မိုက်၊ သိပ်သွက်သည့်ကောင်မလေးပဲ။

ဒီညတော့ သူမနဲ့ မိနစ်အတိုင်း အတူတူကုန်ဆုံးရတော့မည်ကို တွေးရင် ပိုအားတက်လာသည်။