ချစ်ဆိပ်ရည်သင့်ကြသူများ

အခန်း(၅၃)

"ကျွီ.....ကျွီ.......ကျွီ.......ကျွီ"

"ဟူး.....ဟော........ဟူး......ဟင်း......ဟင်း.....မောလိုက်တာ.....ကိုကိုရယ်"

"ရောက်တော့မယ်.....တောင့်ထားအုံး.......ဟား...ဟော....ဟဲ.....ဟဲ....ဟဲ"

သတိုးလည်း မြကို အားတင်းထားဟု ပြောနေသော်လည်း သူကိုယ်၌က အတန်ငယ်မောနေပြီ။

သို့သော် သတိုးကရေကူးသမားဆိုတော့ အမောဒဏ်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိသည်။

အမောမခံသည်က မြ။

မြက အခုလိုမျိုး အားကစားလုပ်လေ့မရှိ။

အခုလည်းကြည့်လေ။

စက်ဘီးနင်းရင်း နင်းရင်း မောဟိုက်နေလေပြီ။

ဒီနေ့မနက် လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံးက ဒီပဲခူးရိုးမ resort area ထဲကနေရာတွေကို စက်ဘီးနင်းပြီးသွားကြရန် တိုင်ပင်ထားသည်။

မနက်နိုးကတည်းက လန်းလန်းဆန်းဆန်း။

ဒီနေရာကို ရောက်နေတာ ဒီနေ့နဲ့ဆို (၃)ရက်မြောက်နေ့သို့ရောက်နေပြီ။

စရောက်သည့်နေ့ကတည်းက ချစ်တင်းနှောလိုက်ကြသည်မှာ မရပ်မနား။

လိုးကြသည်။

ဗိုက်ဆာလျှင် Dining room ဆီ သွားကာ ဗိုက်ဖြည့်သည်။

အခန်းထဲရောက်လျှင် ထပ်မံလိုးကြပြန်သည်။

အိပ်သည်။

လိုးသည်။

ဆာရင် ဗိုက်ဖြည့်မည်။

အခန်းထဲ ပြန်ရောက်လျှင်လည်း ချစ်ကြည်နူး တစ်တီတူးကြသည်။

လုံးဝလူ့စည်းစိမ်အပြည့်ခံစားနေကြခြင်းပင်။

နေ့တိုင်းနီးပါး လိုးနေရသည်မှာ မရိုးဘူးလားဟု မေးလျှင် မရိုးပါ။

တစ်ရက်ချင်းစီအတွက် အချစ်သင်ခန်းစာတွေကို အချစ်ပါမောက္ခသတိုးက အခုမှ ဝလုံးရေးဝိုင်းတက်စ အချစ်ကျောင်းသူလေး မြကို အားကြိုးမာန်တက်သင်သည်။

တပည့်မလေး မြကလည်း ဆရာသင်သည့်နောက်ကို အမှီလိုက်နိုင်အောင် ကြိုးစားရှာပါသည်။

လုံးဝအစိမ်းသက်သက်မှ အခု ချစ်မှုရေးရာတွင် ကျွမ်းကျင်စပြုလာပါပြီ။