ချစ်ဆိပ်ရည်သင့်ကြသူများ

အပိုင်း(၇၉)

အစ်ကို့အနမ်းတွေက မြ အတွက် မရိုးသွားပေ။

အခုလည်း ကြည့်။

ခွင့်ပြုချက်ပေးလိုက်သည်နှင့် ကိုယ်တော်ချောက သောင်းကျန်းနေလေပြီ။

အစ်ကို့အနမ်းတွေအောက်မှာ မြ စီးမျောလိုက်ပါသွားတော့သည်။

မနမ်းရသည်၊ မထိတွေ့ရသည်မှာကြာပြီဖြစ်သည့် မြ နှုတ်ခမ်းတွေက ရွှန်းစိုနူးအိနေသည်။

"ပလပ်.....ပလပ်....ပလပ်....ပြတ်.....ပြတ်စ်.....ပြတ်စ်....ပြတ်စ်"

"အင့်.....အင့်....ဟင့်.....အင့်....အင့်.......ဟင့်"

သတိုးခေါင်းကို အောက်ကို လျောချလာပြီး မြ လည်တိုင်တွေ၊ ဂုတ်သားတွေကို ပွတ်သပ်သည်။

နမ်းရှိုက်သည်။

မြက နေရထိုင်ရ ကျဉ်းကြပ်သဖြင့် ကိုယ်ပေါ်တွင် ဗိုက်ဖုံးဂါဝန်အင်္ကျီခပ်ပွပွမှ တပ ဘာအတွင်းခံမှ မဝတ်ထားတော့။

သတိုးက ဒူးအောက်နားက ကျနေသည့် ဂါဝန်အောက်စကို အပေါ်ထိ ဆွဲလှန်ကာ မြ ခေါင်းပေါ်ကနေ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။

မမြင်ရသည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သည့် မြရင်သားတွေက ကိုယ်ဝန်ဆောင်ကာလဆိုတော့ ပို၍ဖွံ့ထွားလာသည်။

ဆီးခုံးနားက အမွှေးခပ်အုပ်အုပ်ကို မြင်လိုက်တော့ ရင်တွေ တလှပ်လှပ်ခုန်လာသည်။

သို့သော် အရင်ကလို အရမ်းကာရောလုပ်ထည့်လိုက်လို့မဖြစ်ပေ။

စူထွက်နေသည့် မြဗိုက်ထဲက မိမိတို့ကလေးလေးကို သတိထားရအုံးမည်။

ကလေးလေးရေ။

ဒီနေ့တော့ ဖေကြီးက မေကြီးကို တဝကြီးချစ်မလို့ကွဲ့။

အရမျက်စိရှက်စရာတွေ မြင်ရရင် မျက်စိမှိတ်၊ နားပိတ်ပြီး မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်နေပါကွယ်။

အခုတော့ ဖေကြီးက မေကြီးကို တဝကြီး ချစ်လိုက်အုံးမယ်နော်။

သတိုးက မြ ရင်သားတွေကို လက်နှင့်အရင်ဆုပ်နယ်ကြည့်လိုက်သည်။

အရင်ကထက် ပိုပြီး နူးအိကြီးမားနေလေသည်။

မြ အသားအရေကလည်း ကိုယ်ဝန်ဆောင်ကာလမှာမို့လို့လားပင်။