The moment that every MyungYeon shippers is wishing/waiting for...
...Kim Myungsoo a.k.a L of Infinite and T-Ara's maknae Park Jiyeon to work together in a project.
"Maknae, ang aga mo naman ata? Di mo na kailangan magpractice, diba? Bat nandito ka?" mas lalo akong napanguso dahil sa sinabi ni Eunjung unnie.
Tumabi siya sakin at ginulo yung buhok ko. "What's with your face? Mukhang di maganda ang gising mo ah? Haha!"
"Unnie, makakasali na po ako sa comeback natin sa Summer."
"Ha?" lumingon siya ulit sakin after niyang mabuksan yung milk bottle niya. "Anong makakasali ka na ulit? Akala ko ba may ibang project ka?"
Tumungo ako. Sinandal ko yung ulo ko sa magkadikit kong binti.
"Jiyeon-ah... okay lang 'yan. Ayaw mo ba non? Makakasali ka na sa comeback natin. Queens misses our cute maknae already."
Dapat masaya ako kasi makakasali na ko ulit sa pagppractice para sa comeback namin sa Summer. Pero bakit ganito? Bakit parang hindi ako masaya? Dahil ba miss na miss ko na ang pag-acting? Dahil ba umasa ako na makakabalik na ko sa pag-arte?
Inangat ko yung ulo ko.
"Unnie, aalis po muna ako. Babalik po ako mamaya!" I said then I rushed out of the practice room.
Kinuha ko yung cellphone ko at dinial ko ang number ni Manager Sehun. Medyo malaki 'tong company building namin kaya tumakbo ako para mapabilis ang paghahanap ko sakanya. Tinext niya lang naman sakin kaninang umaga yung bad news e.
Jiyeon, you can go back in practicing your comeback song. You are not a cast in that drama anymore.
I was so devastated when I read that text. Kasi ang aga-aga tapos yun ang bumungad sakin? Grabe lang. Nakakapanlata talaga. Hindi ko pa nakakausap si Manager kaya nga inagahan ko ang punta dito.
"Aish, manager nasaan ka ba?" I look at my cellphone again to type a message while I'm still running when I-- "Ouch!" napahawak ako sa may noo ko, dinilat ko ang mga mata ko at nakita ko kung saan ako bumangga. More like kung kanino ako bumangga. Napaupo din ako sa lakas ng impact.
"Noori?!" I called his name!
"Yo, Jiyeon!" He did a salute sign kaya naman natawa ako.
"What are you doing here?" I asked him while he is helping me to stand up. Inoffer niya yung isang kamay niya na hinawakan ko naman agad at tinulungan niya kong makatayo.
"Sorry for that," nakangiti niyang sabi.
"Haha, no problem. Hindi din kasi ako tumitingin sa dinadaanan ko. What's up? Bakit nandito ka?"
Biglang nawala yung ngiti sa labi niya. "Ayaw mo ba ko makita?"
I blinked my eyes twice. "Ha? That's not what I mean.."
"So gusto mo kong makita?" he winked.
Natawa na lang ako dahil sakanya. "Hay nako, Noori. Di ka pa rin nagbabago. Adik ka pa din," I playfully punch him at his chest.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
