TGR#70

522 22 13
                                    


JIYEON's POV

Who would have thought na aabot kami nang ganito katagal ni Myungsoo? How many years has it been since we started this kind of relationship na kahit kakaunti lang ang nakakaalam napaabot na namin 'to ng tatlong taon.

Sa loob ng tatlong taon na 'to syempre hindi naiiwasan na nagkakaproblema kaming dalawa but we surpassed all of it by deciding and thinking of a solution together. Nawala na nga rin yung mga issue tungkol daw sa rumoured relationship namin, kung paano? Hindi ko rin alam.

I'm waiting for him right now dito sa may station, nasira daw kasi yung kotse niya kaya magttrain na lang kami papunta sa kila Mama, oo nga pala, she accepted our relationship already plus nagkakasundo naman sila ni Myungsoo since then that's why I'm so happy right now. I got a message from Myungsoo on LINE saying na he is on his way already.

Of course I wear a disguise para hindi ako makilala ng mga tao. Lalo na it is Sunday right now, nagkalat lalo ang mga tao. I told Myungsoo to wear a disguise too.

"Hi, beautiful."

Inangat ko yung ulo ko at tinignan kung sino yung nagsalita. Just like who I imagined, nginitian ko lang siya at hinayaan ko siyang umupo sa tabi ko. He's been a good friend to me and a supportive bestfriend to Myungsoo.

"Am I that easy to find out with this disguise, Minseok-ah?" I chuckled while fixing my wig.

"Hm? Not really. I just had a feeling that it is you or much better to say that I'm always looking forward to see you," Minseok said.

I can feel his stares at me right now. Kahit na tatlong taon na ang nagdaan hindi pa rin ako masanay-sanay sa mga tingin ni Minseok and I don't know why.

"Haha, kidding. You don't need to look that surprised everytime I tell you something like that."

I just smiled a little when I look at him at dumiretso na ko ng tingin sa harap. Ewan ko ba but everything he is saying the word 'kidding' bigla na lang akong nakakaramdam ng kakaiba na parang he is being serious in what he is saying.

Am I thinking too much o baka dahil 'to sa nalaman ko na I have a resemblance to Minseok's ex girlfriend? Myungsoo told me that last week and I was so surprised at bigla akong naging aware sa mga kinikilos at sinasabi ni Minseok. I know I should not think too much about it but wala e, iniisip ko pa din.

I give him a quick glance at napaayos ako ng upo nang makita kong nakatitig siya sakin. Tell me, what's happening right now?! For goodness sake, he is not wearing anything to hide his face at kaya pala madami nang patingin tingin dito sa gawi namin dahil doon. Because, Kim Minseok who is a famous korean actor is sitting here!

Paano ko hindi napansin 'yon kanina?!
Hindi pa ba siya titigil kakatitig sakin? May dumi ba ko sa mukha ko? Hindi ba napapansin ni Minseok na madami nang nakatingin samin at kinukuhan na kami?!

I need to get out of here as fast as I can! Baka maissue pa ko kay Minseok! Oo nakadisguise ako pero kahit na! This guy sitting beside me and staring at me for I don't know how long is not just a normal person! HE IS A FAMOUS ACTOR! I cannot fathom the possibility that an article will show up with a caption like "KIM MINSEOK WAS SEEN BY A FAN IN A TRAIN STATION SITTING BESIDE A GIRL AND STARING AT HER FOR THE WHOLE TIME!"

Ahhhh! Just thinking about it makes me go crazy! No! It cannot happen! Masaya na ko sa buhay ko ngayon. T-ara is still active on the industry, people are starting to believe on our group and not just on China, Vietnam, Thailand but also here in Korea we are supported by a lot of people again and the most important thing is my whole family supporting my relationship with Myungsoo.

I cannot mess it up! Hindi pwede! Hindi na ko nagpatumpik-tumpik pa at tumayo na ko kaagad at tumakbo palayo, binilisan ko talaga, mabuti na lang at hindi naisipan ni Minseok na tawagin ang pangalan ko pero kung ginawa niya 'yon, I'm so dead!

"Ah!" I bumped into something or someone. Napahawak ako sa may ilong ko at tumingala ako para tignan kung sino 'tong nakabangga ko. Napakurap ako nang makilala ko kung sino. It's my boyfriend, Myungsoo! He is wearing a disguise just like what I told him to do.

"May humahabol ba sayo at ang bilis ng takbo mo kanina, Ji? Don't tell me may nakadiscover na ikaw yan sa disguise mo?" He smirked while looking at me.

I'm standing across to Myungsoo, malapit lang kami sa may pintuan.

"Ha? No. Hinahanap lang talaga kita," I lied.

He arched an eyebrow at me he looks that he doesn't believe me kaya kinabahan naman ako pero nang abutin niya yung kamay ko and he pulled me to stand beside him hindi na ko nag-alala. He put his left arm on my shoulders at nilapit niya ko sakanya.

Myungsoo loves to displays public affection anywhere we go, he likes holding my hands, hugging me, showering kisses on my head sometimes stealing kisses on my lips, everytime he do that sinasaway ko siya and his answer would always be his pout then he will smirk, nasanay na lang ako kaya hindi rin ako makapaniwala na three years na pala ang relasyon namin kasi dahil dito, masyado siyang open with things like this, it's a good thing na our disguise helps us to hide who we really are.

Tulad ngayon, he wrapped his arms around my waist and giving my head kisses. Myungsoo is such a lover boy that's why I can't resist falling for him more.

Nang makarating kami sa bahay nila Mama sakto naman at nakahain na yung pagkain, we eat our lunch together at kasabay na rin nun ang kamustahan at kwentuhan when suddenly Hyojoon oppa said something na muntikan na kong mabulunan tuloy.

"Anong klaseng ninja moves ang ginagawa niyong magjowa? This is so unbelievable, three years na pala kayo tapos imbis na mas tumindi yung rumors na may relasyon kayo bigla na lang nawala. Baka sa susunod niyan iannounce na lang ng Dispatch bigla na ikakasal na kayo o baka buntis ka na, Jirong! Hahahahahaha!"

I shot him a death glare muntikan na talaga ko mabilaukan dahil sa sinabi niyang 'yon. Etong si Hyojoon oppa talaga puro kalokohan ang alam!

"Hyorong, shut up. Adik ka talaga!" Kumuha ako ng table napkin at binato ko sakanya pero nakaiwas ang loko at tawa ng tawa.

"Your brother is right, princess. Sabihan niyo naman kami kung may balak na kayo magpakasal ni Myungsoo ha? Pero payag na rin naman akong magkababy na kayo." Sabi ni Papa habang nakangiti ng nakakaloko, ang mas malala pa nagfistbump pa sila ni Hyojoon oppa.

Napafacepalm naman ako. Paano ko naging Papa at kapatid 'tong dalawa na adik na 'to?! Yung iba masyadong mahigpit sa mga anak nilang babae o kapatid na babae pagdating sa kasal at sa pagkakaroon ng baby pero si Papa at si Hyojoon oppa sila pa talaga nag-eencourage sakin na magpakasal at magkaroon na ng baby! My goodness!

I looked at Myungsoo dahil parang ang tahimik niya. Okay, what's wrong with him?

"Mama, is it okay if I will ask for the hand of Jiyeon now? I think I wanna marry her and have our twins."

That made me opened my mouth in surprised. "Hey, Kim Myungsoo! Anong pinagsasasabi mo?!"

He just smirked at me at tumingin na siya ulit kay Mama. Hindi ako kumukurap habang nakatingin kay Mama. I saw her raised her eyebrow while looking at Myungsoo at nang tignan ko naman ay nakangiti lang na parang nanalo siya sa lotto.

"As long as Jiyeon says yes, Myungsoo. Ako nang bahala sa kasal niyo basta you better make sure na bibigyan niyo kami ng magaganda't gwapo na apo." Sabi ni Mama.

---
A/n: Chill lang kayo wag niyo awayin si bebe Minseok. Hahahahaha. Thanks for reading! ❤️ Sa mga gusto magpadedicate, sabihin niyo lang po sakin. Hehe.
PS. 5 chapters to go and we gotta say 'bye bye' to this story! Thanks for all the love for this fanfiction of myungyeon! :')

They Got Real (MyungYeon Fanfiction)Kde žijí příběhy. Začni objevovat