İstemiyorum Git! Alsel

Anneme ne yapıyordun?

Keyifli okumalar...

Gece önündeki oyuncak yığınına burun kıvırarak bakarken Selin de hayal kırıklığı ile onun tepkilerini izliyordu. Hiç böyle bir tepki hayal etmemişti, hangi çocuk bu kadar güzel oyuncaklar tepkisiz kalabilirdi ki? Bir süre daha bekledi ve sabırsızlanarak sordu.

"Beğenmedin mi?"

"Hayıyy..."

Gece yine bir şeylere küsmüş gibi kollarını göğsüne yaslarken annesi de hemen yanına diz çökerek saçlarını okşadı. Derdini çok iyi biliyordu, Gece kafasına bir şey taktığı zaman yaptırana kadar pes etmiyor, canlarından bezdirene kadar uğraşıyordu. Kızının inadını çok iyi bildiğinden bıkkınlıkla ona baktı ve hissettiği bıkkınlığının tamamını ses tonuna yansıtarak mırıldandı.

"Köpek alamayız Gece."

"Nedenmiş?"

Hala göğsündeki ellerini sıkı sıkı tutan ve yanakları kırmızı olmuş kızının yanaklarından makas aldı. Gece kafasını çekerken pes etmeden annesi ile konuşmaya devam etti.

"HavHav yalnız, sıkılıyor."

Selin hayvanlara bu kadar düşkün bir kızı olduğu için içten içe gurur duydu ama köpek alamazlardı. Gece, oyuncağını bile şekilden şekle sokarken zavallı köpeği kim bilir ne hale getirirdi? İlgisini dağıtmaya çalışarak oyuncak yığınının kendisine en yakın kısmından bir bebek aldı ve havaya kaldırarak gülümsedi.

"Bak bu bebekler şarkı söylüyor."

"İstemem. Neden top almadın?"

Selin kendisinden top isteyen bir kız çocuğunu hayatı boyunca hayal etmemişti. Bıkkınlıkla kızına baktı, ağlamak istiyordu.

"Teyzesi kılıklı pislik..."

"Hiiii..."

Gece önce şoktan gözlerini iyice ayırdı hemen sonra da odasına koşarak kumbarasını getirdi. Selin de hatasının bilinciyle cüzdanına gitti ve bir şey söylemeden kendisine uzatılan kumbaranın içine bir miktar para attı.

"Siz almazsanız, ben alıyım."

Selin Gece'nin parasının buna yeteceğini biliyordu, yakında ev bile satın alabilirdi hatta. Bir kere daha bıkkınlıkla iç geçirdi.

"Unutma ama küçük hanım, o kumbara sadece bizim için değil. Tek yanlışında içi boşaltılır."

Gece iyice ağırlaşan kumbarasını keyifle sallayıp sırıttı, hemen sonra yanına koyarak annesine baktı.

"Ben akıllıyım."

Selin en fazla bir dakika yaramazlık yapmadan durabileceğinden emin olduğu kızını hemen kucağına çekti ve canını acıtmadan kollarını ısırmaya başladı. Gece nefes nefese kalıp, saçları iyice dağılmaya başlayıncaya kadar devam ettiler, sonrasında bıraktı ve gözlerini kırparak tekrar şansını denedi.

"Hadi gel şu oyuncak bebeklerle oynayalım."

"Babam da gelsin!"

Ali kendisini nelerin beklediğinden tamamen habersiz bir şekilde salona girdiğinde, yerde saçılı oyuncaklara baktı. Hemen birkaç adım geri giderek kaçmayı düşündü ama artık çok geçti. Gece önce ona hala biraz mutsuz şekilde baksa da sonrasında kollarını açarak hemen yanına koştu. Ali büyük bir gülümseme ile karşıladığı kızını kucağında kaldırarak öptü.

"Bir daha öyle şeyler yapmak yok küçük hanım."

"Tamam."

Selin Gece'nin hiç kin tutamadığını bir kere daha gözleri ile gördüğünde rahatça derin bir nefes aldı ve elindeki oyuncak bebeği Ali'ye doğru sallayarak güldü.