İstemiyorum Git! Alsel

600K ÖZEL BÖLÜM

Selam ben geldim^_^
Önlenemez bir hızla büyüyor hikayemiz, Gece'ye olan bağlılığınıza aşığım. Bana olan desteğinize de.. Her biriniz çok değerlisiniz ❤️🍇
O zaman 600k olmamız şerefini harika Bi özel bölümle taçlandıralım🙈 uzun Zaman oldu bu sevimli küçük çekirdek aileyi yazmayalı. Umarım beklentilerinizi karşılayabilirim..
Gece ağırlıklı bir bölüm, finaldeki Zaman atlamasını konu alıyor😍

***
Ali kenarlarını yastıklarla destekleyerek oturttukları kızının sabırsız hareketlerine bakıp gülümsedi. Sahra iki elini de kaşığa uzatmış ani bir refleks ile ağzına çekiştirmeye başlamışken Selin yarısının ağzından dökülmesini ve etrafına sıçramasını korku dolu gözlerle izledi.

"Ama kızım ya!"

Sahra minik dudaklarını hızlı hızlı çıkarıp ağzının kenarındaki meyve püresini de yalamaya başlamıştı, ayrıca neden annesi yenisini vermiyordu ki? Önce birkaç saniye duraksadı ve kaşıktaki hareketliliğe baktı. Selin Sahra'nın ne beklediğini anlamış gibi başını olumsuz anlamda sallarken bir yandan da Ali'nin kendisine uzattığı ıslak mendili almaya çabalıyordu.

"Sakarsın obur hanım, her taraf battı. Ayrıca kalmadı bak bitti bebeğim. Hadi gel ağzını temizleyelim."

Islak mendilin önce ellerini temizlemesini izledi sakince, ellerini oynatmaya çalıştıkça annesi tarafından tutulması rahatsız etmişti. Ayaklarını senkronize bir şekilde oynatmaya başlayıp yeni bir ıslak mendilin ağzına uzandığını fark ettiğinde dilini tekrar çıkarıp bunun ne demek olduğunun bilinci ile bütün evi dolduracak bir şekilde ağlamaya başladı.

Selin bu duruma o kadar alışmıştı ki... Sakinliğini koruyarak ağzını silmeye devam ettiği sürece Sahra daha yüksek bir ses tonu ile çığlıklar atmaya devam ediyordu.

"Neden ağlıyor Selin? Bir yeri mi acıdı acaba? Oturtmasak mı küçük daha..."

Oturmakla ilgili bir sorunu yoktu, biten şeftali püresi ile sorunu vardı. Selin oflayarak her tarafını temizlediği kızının koltukaltlarından tutup kucağına yasladı ve kocasına bakıp iç çekti.

"Devamını istiyor, ama zaten kocaman bir şeftaliyi saniyeler içinde tüketti Ali. Doktor abartmamamızı söylemişti hatırla. Bu kızın iştahı ile ne yapacağız?"

Sahra tabağa uzanmaya ve kıpkırmızı olmuş bir şekilde ağlamaya devam ederken Ali küçük bir kahkaha atıp kızına uzandı.

"Doymamış mı benim kızım? Obur hanım seni... Bak burada ne var?"

İlgisini dağıtabilmesi imkansızdı, bunu deneyimlemişti. Bir haftadır günün bu saatinde evde kopan fırtınaya alışmış bir şekilde göğsünü açarken, bir tek emerken sakinleşebileceğinin bilinci ile kollarını kocasına uzattı.

"Ver aşkım, belki emerse sakinleşir..."

Ali kızını annesine verirken henüz tam çıkmamış saçlarına bir öpücük kondurmaya ihmal etmedi, öyle güzel kokuyordu ki... Sahra iç çekerek ağlamaya ve annesinin yüzüne vurmaya devam ederken Selin sabırla kızını kucağına yaslayıp göğsünü almasını bekledi. Neyse ki çok beklemesine gerek yoktu, Sahra daha kokusunu alır almaz gözlerini ovuşturarak ağzını açtığında gülümseyerek saçlarını okşadı.

"Daha altı aylık bile değilsin hanımefendi. Ek gıdaya bir hafta önce başladık ve sen yine de doymuyorsun. Ne yapacağız bu durumu anneciğim? Ayrıca bana kızman saçma, ben mi yedim bebeğim hepsini? Ayrıca göğsümden intikam alman da biraz ayıp..."

Annesi sevimli olmaya çalışarak kendisi ile konuşmaya başladığında bir elini gözünden çekip ona bakmaya başladı. Sanki söylediği her şeyi anlıyormuş gibi daha büyük bir hırsla göğüs ucunu çekiştirirken mutsuz bir şekilde inleyip hemen yan tarafta oturan babasına baktı.