Selam ben geldim^_^ Gerçekten inanılmaz zorlandım yazarken, ama söz verdiğim için kendimi motive etmeye çalıştım. Beklettiğim için üzgünüm... 11 bin kelimeyi geçti, artık bir haftada okursunuz :)
Selin derinden gelen hıçkırık seslerine odaklandı, neler oluyordu? Telaşla Sahra'nın odasına doğru gitmeye başladığında banyodan çıkan kocası ile çarpıştı. Ali ne olduğunu sorarcasına gözlerine bakarken Selin parmağı ile Sahra'nın odasını gösterip dinlemesi için sessiz kaldı.
"Ağlıyor mu?"
"Sanırım..."
Ali hızla üzerine bir şeyler geçirmek için koşarken Selin de kızının yanına gitti kaygıyla. Odanın zaten aralık olan kapısını açıp içeri girdiğinde Sahra'nın yatağın içinde minicik olmuş bedenine baktı, dizlerini kendisine çekmiş saçları yüzünü kapatmıştı.
"Anneciğim... Bebeğim..."
Sahra annesinin sesini duyar duymaz kafasını daha çok yastığa gömdüğünde Selin gözleri dolarak yanına oturdu.
"Meleğim ne oldu? Neden ağlıyorsun?"
Sadece içli içli iç çekiyordu, cevap vermek yerine örtüsünü kafasına kadar çektiğinde Selin neye uğradığını şaşırdı. Daha önce böyle bir şey hiç olmamıştı. Selin kafasındaki örtüyü çekip koyu sarı saçlarını okşamaya çalıştığında Sahra sadece daha çok ağladı.
"Sahra... Geçti anneciğim, kötü bir rüya mı gördün?"
Kucağına doğru çekmeye çalıştığında Sahra utanarak bakışlarını kaçırdı, Selin yataktaki ıslaklığa bakıp ağlama nedenini anladığında üstünün kirlenmesini zerre umursamadan kızını kucağına çekti.
"Anneciğim olabilir, bunun için mi ağlıyorsun?"
Sahra zoruna gitmiş gibi içini çekmeye devam edip kafasını annesinin göğsüne yasladığında Selin yanaklarını okşayıp içeri giren kocasına baktı.
"Neden ağlıyor benim obur prensesim?"
Selin yataktaki ıslaklığı işaret edip mırıldandı.
"Altına kaçırmış..."
Ali sanki anlıyormuş gibi başını salladıktan sonra kızının yanına gidip kafasını gömdüğü yerden çıkarmaya çalıştı. Sahra iki eli ile gözlerini kapatmaya devam ederken, babası yanaklarından süzülen yaşları silmeye başladı.
"Babacım, bir şey olmaz ki... Ben de yapıyorum, hiç ağladığımı gördün mü?"
Selin gülümseyerek Ali'ye baktığında Ali hala kızına sanki durum normalmiş herkesin başına gelebilirmiş gibi açıklamalar yapıyordu.
"Hatta annen de yapıyor, valla bak ben kaç kere gördüm."
Sahra yavaş yavaş gözlerindeki ellerini indirip doğru söyleyip söylemediğini anlamak için babasına baktığında Ali de kızını kucağına alıp yanaklarını öpücüklere boğmaya başladı.
"Ablan da yapıyor, bunda ağlanacak bir şey yok ki meleğim. Selin söylesene daha dün yapmadın mı sen de?"
Selin babasının kucağındaki kızının saçlarını düzeltip kafasını öptü.
"Evet anneciğim baban doğru söylüyor."
Sahra uysal bir şekilde anne ve babasını dinledikten sonra gözleri tekrar dolu dolu bir şekilde aklına takılan şeyi sordu.
"Pis cocuk mu oldum? Ablam öyle söylemisdi."
Ali Gece'nin hayırlı bir şeye vesile olmamasına alışmış şekilde kızını kucağında döndürmeye başladığında, Selin de gülümseyerek kızına baktı.
YOU ARE READING
İstemiyorum Git! Alsel
FanfictionRüya gibi bir aşk, güzel giden bir evlilik ve harika bir bebek... Filmlerden ya da kitaplardan beklediğimiz mutlu son bunlar değil mi? Peki ya bunlar olduğu halde oluşan mutsuzluklar? Peki tüm hikaye asıl burada başlıyorsa? Kızının doğum sancıla...
