Rüya gibi bir aşk, güzel giden bir evlilik ve harika bir bebek... Filmlerden ya da kitaplardan beklediğimiz mutlu son bunlar değil mi? Peki ya bunlar olduğu halde oluşan mutsuzluklar? Peki tüm hikaye asıl burada başlıyorsa?
Kızının doğum sancıla...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ali bir anda kapanan telefona boş gözlerle baktı. Neler oluyordu? Neyi kurtarması gerekiyordu? Kim ölüyordu?! Stresten soğuk soğuk terlemeye başladığında koşarak Gece'nin yanına çıktı, yatak odasında uyuyordu. Onu ne yapacaktı? Uyanırsa ve tek olduğunu fark ederse çıldırırdı. Hemen telefonunu çıkardı ve o an arayabileceği tek kişiyi aradı.
"Emre hemen bize gel, Gece evde yalnız."
Emre eğlendiği mekânda bir anda gelen telefon ile şoka girerken, ne olduğunu sorgulamadan Tuğçe ile birlikte Ali'nin söylediği şeyi yaptı.
Ali hızla evden uzaklaşırken nasıl bir manzara ile karşılaşacağından korkarak Selin'i aradı. Her çalışta biraz daha fazla panikte gaza basıyor çıldırır gibi direksiyona vuruyordu.
"Neler oluyor Selin?!"
Cevap verilmeyen telefon sinirlerini iyice gererken tekrar aradı, tekrar... Yol boyunca hep açmasını dileyerek araba sürerken, korktuğunu kendisine itiraf etti. Selin'e bir şey mi olmuştu? Onu kurtar derken kastettiği şey neydi? Gece iyiydi zaten...
Ali evin önüne geldiğinde ani bir frenle durdu, kapıyı çalması saçmaydı ama yine de zile bastı. Birkaç kez daha ısrarla çaldıktan sonra başka bir şey yapması gerektiğine karar verdi. Elleri kapıyı yumruklamaktan kıpkırmızı olmuşken bahçe duvarını tırmanmak üzere diğer kapıya koştu, pencereyi kırarak içeri girebilirdi.
Ali çevik birkaç hareketle bahçeye açılan kocaman sürgülü cam kapıya ulaştığında eline geçen ilk şeyle vurmaya başladı. Bir şeyler yolunda değildi bundan emindi.
Ellerini kesen cam parçalarını zerre önemsemeden cama vurmaya ve kendisine geçebilecek kadar alan yaratmaya çalışırken evdeki sessizlik onu daha çok korkuttu. En sonunda başını koruyarak kırdığı yerden geçti ve evin içinde delirmiş gibi Selin'i aramaya başladı.
"Selin! Selin!"
Salondaki cam parçalarını gördüğünde ve yerdeki kan izlerini fark ettiğinde aklını kaçıracağını hissetti. Burada neler olmuştu?!
Kan izlerinin mutfağa doğru ilerlediğini gördü, elinden geldiğince hızı mutfağa koşarken kalbi ağzından çıkacakmış gibi atıyordu.
"Selin!"
Mutfağa girer girmez yerde öylece baygın yatan Selin'i gördü, hemen eğilerek kafasını dizlerine koydu. Hiçbir şey anlayamıyordu, resmen bir kan gölünün içinde yatıyordu. Ellerinde ve bacaklarında kesikler vardı ama bu kadar kan olması bu kesiklerle mümkün değildi.
"Selin neyin var? Kim yaptı sana bunu?! Burada neler oldu?!!! Selin!"
Sarstıkça Selin hiç kımıldamıyordu, titreyen parmaklarıyla nabzına baktı. Atıyordu...
"Selin, Selin aç gözlerini ne oldu böyle?!"
Ali şu an sağlıklı düşünemeyecek kadar paniklemiş durumdaydı, Selin'in yüzünü okşadı. Yüzü bile kan içerisindeydi. Aklını yitirmek üzereyken vücudunu incelemeye başladı. Yanlış bir şey yapmaktan korkuyordu, hareket ettirmesi sakıncalı olabilirdi. Kesikler derin değilken bu kanın kaynağı neydi?
