De Verbintenis | ✔️ (DE OVERGAVE #2)

4 • vrijdag 21 september 2012

A/N Muziekje hoort bij de plechtigheid zelf. Het is cover van The Weeknd, teder gezongen en de tekst past gewoon bij het moment en het koppel.

"Gabrielle, wat heb jij in hemelsnaam uitgevreten vannacht!"

Zonder medelijden trok Christopher de gordijnen open. "Je ziet eruit als een wrak," merkte hij op, terwijl hij toekeek hoe zijn zus zich verder onder de lakens worstelde.

"Kop dicht, Chris," hoorde hij Gael zeggen, met een gesmoorde stem. Een frons verscheen op Christophers gezicht en hij liet zich op het bed vallen.

"Heb je twijfels?" vroeg hij, zachtjes, terwijl hij over de haren van zijn zus streelde.

Gael sloeg het deken van haar af en keek haar broer aan met felle ogen. "Nee," zei ze, en Christopher schrok even van die vastberaden toon.

"Oké. Enkel even checken," mompelde Chris, die onmiddellijk werd onderbroken door het hoge stemmetje van Oscar.

"Waar is mijn bruid!" Met een klap gooide hij de deur open en gilde toen hij Gaels dikke wallen en bloeddoorlopen ogen zag. De witte satijnen kledingzak die over zijn schouder hing, viel net niet op de grond.

"Gabrielle, wat doe je me aan! Veronique, snel, hier is veel werk aan de winkel! We moeten alles uit de kast halen en we hebben zo weinig tijd!" Achter Oscar kwam een klein leger aan personeel de suite binnengehold

Door twee medewerksters werd Gael uit het bed gesleept en in de badkamer gedumpt. Gael kleedde zichzelf uit en nam een snelle douche. Het ijswater deed haar meteen wakker worden en ze droogde zich stevig af. Een assistente hield haar met het aandoen van haar ondergoed en een andere hielp haar in een zijden kamerjas, voordat ze voor de antieke kaptafel werd neergezet en het echte werk begon.

Twee visagistes gooiden zich vol overgave op Gaels gezicht, dat met drie verschillende soorten producten werd ingesmeerd. Een kapper begon Gaels haren in te vlechten, terwijl er een fotograaf was om alles vast te leggen. Christopher hielp Oscar met het uitstallen van de bruidsjurk, terwijl een andere medewerkster alles begon uit te stallen: schoenen, bloemen, juwelen en nog meer moois.

Gael kreunde diep.

"Probeer te lachen, Gabrielle!" hoorde ze Oscar zeggen. "Je nageslacht gaat deze foto's zien!"

"Ik wil geen nageslacht," mompelde Gael tussen op elkaar geklemde tanden door, terwijl ze een glimlach op haar gezicht dwong.

Terwijl een andere assistente kwam aandragen met een grote mok koffie en Gael eindelijk een paar slokjes van de zwarte godendrank had gehad en een wat toast had gegeten, begon haar humeur te kantelen. Een gezonde vorm van stress begon bezit van haar te nemen. Vandaag zou ze eindelijk mevrouw Gabrielle McGee worden en er was niemand die nog roet in het eten kon gooien.

"Chris, heb jij de ringen?" vroeg Gael, terwijl ze achter een kamerscherm in haar bruidsjurk werd geholpen.

"Vanochtend aan Marion gegeven," antwoordde Chris, die zelf al was aangekleed in een donkerblauw pak met een lichtgroene das. In zijn borstzakje had hij een simpele lichtroze magnolia gespeld.

Zodra zijn zus op blote voeten tevoorschijn kwam, zakte de mond van Chris open. Zijn zusje, die zich standaard hulde in strakke donkere jeans en te grote rock T-shirts, was getransformeerd in een prachtige bruid. Haar ogen waren geaccentueerd met aangepaste oogmake-up, waardoor ze nog groter leken te zijn dan anders. Haar huid glansden en haar haren, die normaal gezien altijd warrig waren omdat Gael ze weigerde te kammen, waren ingevlochten en versierd met kleine bloemetjes.