De Verbintenis | ✔️ (DE OVERGAVE #2)

36 • woensdag 30 oktober 2013

Met een zucht legde Gael Andrew terug in de wieg toen ze de maar al bekende stem van Eminem hoorde, die kwaad begon te rappen.

"Wat nu weer," mopperde ze, terwijl ze naar haar zoontje keek, die net opgewonden begon te kirren bij het horen van Eminem. "Ej-ej," brabbelde hij, terwijl hij lachte.

"Fan van Eminem?" grijnsde Gael. Ze ging met een hand door zijn babyzachte haren, die bijna dezelfde tint als haar lokken hadden. "We maken nog een echte muziekliefhebber van je voordat je kunt lopen," zei ze, voordat ze naar haar bureau liep om haar mobiele telefoon op te nemen.

"Met Gabrielle McGee," zei ze, terwijl ze zich in haar bureaustoel liet vallen en haar laptop openklapte.

"Goedemiddag mevrouw McGee, dit is Kelsey," hoorde Gael de bekende stem van haar assistente.

"Dag Kelsey," zei Gael, terwijl ze met haar vrije hand op haar dijbeen begon te tikken. "Hoe was de vergadering over de nieuwe budgettering gegaan?"

"Die is verzet naar vrijdag, mevrouw McGee," zei Kelsey. "Vincent kon vandaag niet komen."

"Hmm, vrijdag," zei Gael, terwijl ze haar kalfsleren agenda opensloeg. "Om hoe laat is die vergadering gepland, Kelsey?" vroeg Gael, terwijl ze naar een balpen reikte.

"Om elf uur 's ochtends, mevrouw McGee."

"Dan kan ik die zonder al te veel problemen bijwonen. Heb jij eigenlijk nog iets van Greg gehoord voor die cover? Ik zou graag de allerlaatste versie zien voordat we hem naar de drukker sturen."

"Ik zal u die vanavond doormailen. Heeft u de manuscripten al bekeken?" vroeg Kelsey aan de andere kant.

"Ik heb er eentje van vluchtig doorgelezen. Je opmerkingen leken terecht te zijn," zei Gael, die met haar balpen op het bureau tikte.

"Ik weet niet wat ik van die ene thriller moet denken," zei Kelsey, die opeens erg zenuwachtig klonk. "Ik bedoel, hij is goed en de auteur heeft potentie, maar we hebben laatst pas een thriller uitgegeven. We moeten onszelf niet in de voet schieten door alleen maar thrillers uit te geven."

"Wat waren de verkoopcijfers?" vroeg Gael, die achterover leunde in haar bureaustoel en een voet op het bureaublad legde.

Even kraakte ze met haar nek en gooide toen haar haren naar achteren, over haar schouder.

"Gemiddeld," antwoordde Kelsey. Op de achtergrond kon Gael het geklik horen van een computermuis en ze klemde haar smartphone tussen haar oor en schouder, zodat ze haar armen kon strekken achter haar.

"Wat waren de meningen van de pers?" vroeg Gael, terwijl ze niet probeerde te geeuwen.

"Een paar kranten vonden het geweldig, maar de overgrote meerderheid heeft het verhaal nauwelijks opgepikt, zo blijkt," zei Kelsey.

Gael knikte nadenkend. "Laat het dan maar liggen. Ik kijk de overige aanbevelingen die je hebt doorgestuurd morgen wel na, goed?" Gael bladerde in haar agenda.

"Gaat die ontmoeting met Deboussieur nog door morgen?" vroeg Gael twijfelend.

"Euh, ik denk het niet," biechtte Kelsey op. "Hij kon niet, sorry."

"Nee, maakt niet uit. Oké, dan spreek ik je vrijdag wel en dan gaan we alles na, goed?" zei Gael, die haar mobiel terug tussen haar schouder en kaak nam en rechtop ging zitten. Met één hand klapte ze haar agenda dicht.

"Tot vrijdag, mevrouw McGee."

"Tot vrijdag, Kelsey," zei Gael, voordat ze verbinding verbrak en het toestel op het bureaublad legde.

Even bleef ze voor haar uit staren.

Vorige week was Gael weer terug aan de slag gegaan. Ze had een paar dagen op haar kantoor in New York doorgebracht, waarbij Kelsey haar op de hoogte had gebracht van alles wat er was gebeurd in haar afwezigheid.