De Verbintenis | ✔️ (DE OVERGAVE #2)

8 • zondag 7 oktober 2012

Gael leunde met haar hoofd tegen Bobby's schouder. Ondanks het zeer late tijdstip - het was bijna drie uur 's ochtends - voelde Gael zich klaarwakker.

Ze kon een glimlach niet onderdrukken toen ze hem zag sukkelen met het slot van het appartement.

"Zeker weten dat terugkeren een goed idee was?" vroeg ze plagerig, terwijl ze haar haren uit haar gezicht veegde.

Bobby wist de sleutel eindelijk in het slot te krijgen om en opende razendsnel de deur. Voor Gabrielle het goed en wel besefte, had Bobby haar al in zijn armen en tilde haar over de deurdrempel.

"Bobby!" gilde Gabrielle, die haar armen rond zijn hals sloeg.

"Ik moet mijn vrouw toch het appartement binnendragen?" vroeg hij, voordat hij haar neerzette.

Gabrielle giechelde. "Romanticus."

"Cynicus," plaagde hij haar terug, voordat hij haar op haar lippen kuste. Gael vouwde haar armen rond zijn hals en kuste hem hevig terug. Haar lippen drukten pijnlijk hard op de zijne. Haar vingers grepen plukken haar vast.

Gael hoorde hoe Bobby kreunde. Zijn armen sloten rond haar middel en met zijn lichaam duwde hij haar naar achteren.

Terwijl ze hem bleef kussen, bewoog Gael zich achteruit. Ze kende het appartement van Bobby - correctie: hun appartement - meter voor meter. Bobby's heupen drukten tegen de hare en Gael stopte pas met toen ze de rand van het keukeneiland in haar onderrug voelde.

Bobby maakte zijn mond los van de hare en onderzocht haar hals, sloop langzaam naar de zachte huid boven haar borsten.

Gaels vingers duwden de bruine, suède jas van Bobby's schouders en gleden toen bijna onmiddellijk naar de zoom van zijn lichtblauw hemd.

"Wat zijn wij van plan?" hoorde ze de stem van Bobby onder haar oor, toen haar vingertoppen eindelijk huidcontact hadden met zijn buikspieren.

"Het keukeneiland nog een keer inzegenen als man en vrouw," fluisterde Gael hem toe, voordat ze de knoopjes had weten open te knopen.

Bobby greep haar handen vast en kuste haar eisend op haar mond. "Maar ik beslis wanneer, schatje," zei hij, voordat hij haar lippen eindelijk losliet en Gael naar adem snakte.

Gael likte over haar lippen en keek verstomd toe hoe Bobby zich met gemak losmaakte uit haar omhelzing en uit de hoge hangkast twee champagneglazen nam, die hij op het keukeneiland zette, voordat hij zich naar de kast liep waarin hij zijn wijnen bewaarde.

"Ik wil eerst klinken, voordat we alletwee niet meer weten wat we doen," zei Bobby, met een knipoog.

Gaels ogen vernauwden zich en ze trok haar zwarte trenchcoat uit, die ze op een stoel in eetkamer hing.

"Het is niet mijn schuld dat jij je maar op één ding tegelijkertijd kunt concentreren, McGee," zei ze, voordat ze met een hand doorheen haar haren ging.

Bobby keek op, met twee flessen Italiaanse wijn in zijn handen en trok één wenkbrauw op.

"Oh, ik kan mij maar op één ding concentreren, McGee?" kaatste hij terug. "Dus je bent gisterenochtend al vergeten? Toen ik twee dingen tegelijkertijd aan het doen was?"

Gaels wangen werden roze toen ze daaraan terugdacht en ze trok een gezicht, goed wetend dat hij gelijk had.

"Toen hoorde ik ook niemand klagen," zei Bobby, met een zeer zelfingenomen grijns.

Gael kneep haar ogen samen en grimaste toen ze niets meer in kon brengen tegen dat argument.

In plaats daarvan trok ze haar poederroze blouse goed en leunde ze met haar kin over Bobby's schouder, terwijl haar lichaam tegen zijn rug drukte, zodat ze kon meekijken naar de inhoud van de wijnkast. Bobby had de kleine koelkast die in de kast stond - waar vooral de mousserende wijnen werden bewaard - opengemaakte en was voorzichtig verschillende flessen champagne met elkaar aan het vergelijken.