De Verbintenis | ✔️ (DE OVERGAVE #2)

13 • vrijdag 9 november 2012

Pas toen Kelsey haar alleen had gelaten, kon Gael opgelucht ademhalen.

Godzijdank dat Kelsey een semester in Parijs had gestudeerd en uitgerekend vanavond had afgesproken met ex-studiegenoten. Gael wilde momenteel alleen zijn met haar tobgedachten, hoewel het opgewonden gekwebbel van Kelsey welkom was geweest.

Elke afleiding was goed genoeg om haar van de opdringerige gedachten en echo's te houden.

In de namiddag had Gael doorheen de brede avenues geslenterd terwijl ze zichzelf bezig probeerde te houden. Ze was al haar favoriete boekenwinkels binnengelopen, maar geen enkel boek kon haar aandacht vasthouden. Zonder iets te kopen was ze telkens naar buiten gegaan, terwijl haar frustraties zich opstapelden.

Uiteindelijk was ze doorgestapt naar Rue Beaubourg om te verdwalen in de smalle straatjes. Gael was de kleinere boetiekjes in- en uitgelopen, met haar zonnebril op haar neus. De winkeliers keken telkens hoopvol toen ze haar binnen zagen stappen, gekleed in lange wollen grijze mantel en hoge zwarte knielaarzen die duidelijk van goede kwaliteit waren. Gael keurde de winkeliers geen blik waardig, zoals een echte Parisienne betaamde, maar ging meteen doorheen de kledingrekken, op zoek naar verborgen pareltjes.

Ze was er met haar hoofd niet volledig bij. De textuur van de zachte stoffen liet haar aan alles behalve kleren denken. De geur van citroenmelisse kalmeerde haar niet en ze verliet elke winkel, terwijl ze zichzelf steeds meer en meer opgejaagd wild begon te voelen.

Uiteindelijk liet ze zich op een terrasje in de buurt van de Place des Vosges neervallen. Ze bestelde een koffie en stak een sigaret op. De ober rende haastig weg om haar van dienst te zijn.

Tussen haar vingers trilde de sigaret toen Gael een diepe trek nam. Ze blies uit en keek naar het park een paar meter voor haar. De bladeren aan de bomen waren allang verkleurd en er blies een kille wind door de stad. Haar vingers voelden verkild aan en haar lippen werden langzaam gevoelloos.

Ze nam nog een trekje en schoof een biljet van vijf euro naar de ober toe toen hij de koffie op het tafeltje naast haar neerzette.

"Gardez la monnaie," zei ze voordat ze de rook uitblies. De ober knikte naar haar en duwde het briefje in zijn portemonnee. Gael keek toe hoe de man - een knappe jonge man die ongeveer even oud als zij moest zijn - terug naar binnenliep. Met haar ijskoude vingers bracht Gael de sigaret terug naar haar mond. Die ochtend had ze het vertikt om handschoenen aan te doen en nu had ze daar spijt van.

Ze was er de hele dag niet bij geweest met haar gedachten. Kelsey had het grootste deel van de onderhandelingen vanochtend gevoerd, terwijl Gael met haar hoofd minstens negenduizend kilometer verderop zat, in een volledige andere wereld.

Met lege ogen had ze rond zich heen gekeken. Ze zag alles wel, maar het drong niet tot haar door. Voor haar ogen kon ze enkel verschillende scenario's zien, die eindelijk volledig werden uitgewerkt door haar brein, dat bleef doorratelen en bleef doorwerken met onmogelijkheden.

De koffie op het tafeltje naast haar werd ijskoud, maar Gael leek het niet te merken. Zodra haar sigaret op was, stak ze bijna automatisch een nieuwe op. De ober keek stomverbaasd toe hoe Gael de as aftikte in het volle kopje in plaats van in de asbak, terwijl haar ogen vastgelijmd leken te zijn op het park voor haar.

Na haar derde sigaret stond Gael op en dumpte de filter op het schaaltje onder het koffiekopje.

Gael trok haar kraag recht en stak haar handen in de zakken van haar mantel terwijl ze zuidwaarts trok, richting het hart van de stad. De zon begon aan haar afdaling en de schemering begon langzaam in te vallen.

Rondom haar passeerde ze talloze restaurantjes, gevuld met mensen die zich na een lange dag te goed deden aan een uitstekende maaltijd, maar Gael was niet bezig met eten of de honger in haar maag. De rook van haar sigaret hing nog in haar mond en Gael likte met haar tong over haar lippen, die kurkdroog aanvoelden.