Fuck, I think I'm in Love. (Rewritten)/(DUTCH)

31.

Uitgerekt lag ik op de bank. Kapot was ik. Ik had de hele dag gewerkt en wilde de rest van de dag helemaal níks meer doen.

"Ik heb honger, jij ook?" Vroeg David.
Ik draaide mijn hoofd naar hem toe. "Ik wil pizza."

"Sure..,oké, pizza."

Wauw, ik kon hier ook alles besluiten.

"Zal ik bellen?" Vroeg ik. Ik had het gevoel dat ik dat moest vragen, want soms had ik wel eens het idee dat ik hem gebruikte, wat ik overigens niet deed.

"Sure,"

"Kun je mijn mobiel aangeven?"
Serieus? Nu laat je hem weer dingen voor je doen.

Hij gaf mijn mobiel, ik ging overeind zitten zodat hij ook op de bank kon zitten en klikte op het nummer die tegenwoordig vast in mijn telefoon stond. (Oeps)

Ik bestelde pizza (en dat duurde best lang, aangezien ik niet eerst nagedacht had over wat ik wilde en ik niet had gevraagd wat David wilde) en perste mijn lippen toen op elkaar. Ik wist niet wat ik moest zeggen en hoewel het niet ongemakkelijk was, voelde ik me dat wel.

"Wil je....., Netflix?" Vroeg David.

"We kijken best vaak Netflix hm," constateerde ik. Niet dat ik dat heel erg vond. Netflix = life.
Waarom klonk is als een moeder die het nooit met David eens was?!

"Sorry, dat klonk raar." Ik verborg mijn gezicht in mijn handen en zuchtte diep.

Toen ik mijn handen weghaalde zag ik David glimlachen en wauw wat deed mijn buik zojuist?

"Wat?"

"Mag ik je zoenen?"

Ik rolde mijn ogen en keek weg. "Ik heb honger."

"Serieus?!"

"Bovendien moet je eerst pepermunt eten."
Jezus wat klonk ik toch altijd weer belachelijk.

David leek geïrriteerd.
Ik snapte hem.

"Ik ben al bijna een maand geduldig met je, en eergister zoen je me ineens uit het niets en nu doe je weer afstandelijk, ik snap je niet,"

Ik keek weg.

"Serieus, wat wil je?"

Ik keek naar hem. "Ik heb verteld dat ik mijn ruimte en tijd nodig heb."

"Dat klopt, maar je hebt nog nooit wat aan mìj gevraagd," hij was gefrustreerd en geïrriteerd en probeerde het normaal te brengen maar ik snapte hem zo goed en toch was ik een afstand houdende bitch.

"Wat moet ik dan vragen, David?" Ik was verrast door mijn eigen kalmheid.

"Ik bedoel," hij zuchtte. "Niet op die manier,"

"Hoe dan?"

"Je zou op zijn minst wat meer rekening met me kunnen houden, dat is wat ik wilde zeggen."

Ik was heel blij toen de bel ging -wat echt focking snel was, het was binnen 10 minuten, what the fuck-. Ik pakte mijn portemonnee, liep naar de deur, zag een pizzabezorger, gaf hem geld, pakte de pizza's aan en deed zwijgend weer de deur dicht. Ik opende een van de dozen, keek van wie de pizza was en gaf (eigenlijk gooide) David zijn pizza. Zelf liep ik naar zijn slaapkamer.

Kinderachtige Rachel ging kinderachtig alleen zitten in de slaapkamer omdat ze op haar teentjes is getrapt en kinderachtige Rachel gaat alleen eten en laat David alleen zitten.