Fuck, I think I'm in Love. (Rewritten)/(DUTCH)

34.

Leven was prima.
David was prima.
Alles was prima.

Alhoewel ik gek van mezelf werd als ik alleen was en David miste zodra hij 5 minuten weg was.
Alhoewel ik niet meer wist wat ik nou wilde.
Alhoewel ik de ene keer naar David toeliep om hem te knuffelen of zoenen als hij thuis kwam en de andere keer ik hem niet eens een blik gunde.
Alhoewel ik serieus gek van mezelf werd. Van mijn gedachtes. Mijn négatieve gedachtes.
Ik was zó bang dat ik hem kwijt zo raken. Eerlijk gezegd was ik momenteel zo erg aan hem gehecht dat ik geen idee meer had wat ik zou moeten doen als hij me zou verlaten.
En daar was ik zo bang voor-, dat hij me zou verlaten. En ik was bang voor mezelf-, hoe ik daarop zou reageren. Ik had nog nooit zoiets meegemaakt.

***

De bel ging.
Interessant, vind je niet?

Ik kreunde geïrriteerd, vooral omdat ik vandaag géén zin had in visite-mensen en omdat ik de slobberigste outfit ooit aan had.
Ik bedoel, ik liep rond met een te grote joggingbroek, een trui van David die ook veel te groot was, dons sokken (ik had het niet eens warm!), en dan had ik ook nog eens geen makeup op en zat mijn haar in een staart.
Ik kon zo model worden met deze look.

"Wie is dat?"

"Geen idee," zei David.

"Misschien moeten we doen alsof we er niet zijn," ik hield zijn hand vast zodat hij niet verder kon lopen nadat hij opgestaan was.

David glimlachte even, gaf me een kus en liep naar de voordeur. Ik zuchtte licht teleurgesteld en staarde naar zijn laaghangende joggingbroek en strakke shirt (of misschien gewoon zijn lichaam, betrapt) en trok mijn knieën omhoog.

David opende de deur, en legde zijn hand in zijn nek wat betekende dat er iets of iemand voor de deur stond die hij liever niet gehad had.

Ik ging wat meer rechtop zitten en probeerde te zien wie er voor de deur stond, maar zag niemand.

"Hoi..., mam,"

Is David's moeder hier?!

"Kom ik ongelegen?" Hoorde ik een vrouwenstem.

Verstop je! Je ziet er uit als een heks!

"Nee, maar een waarschuwing over dat je zou komen had geen probleem geweest," zei hij geïrriteerd.

"Wat draag je?" Vroeg dezelfde stem afkeurig.

"Dat noem je vrijetijdskleding,"

"Mag ik nog binnenkomen?"

David zuchtte. "Ja, sure," en zette een stap naar achter en keek me aan met een o god sorry- blik terwijl zijn moeder binnenliep.

What the fuck

De vrouw die binnenliep had haar haar opgestoken en droeg een kokerrok en colbert, met hakken.

Jezus.

Eerlijk? David's moeder was zo'n vreselijke-bitch moeder typ die iemand (haar zoon) niets zou gunnen. Bovendien zag ze eruit alsof ze genoeg geld had om van te leven.

Had mijn vriendje rijke ouders?

Ik had nooit gedacht dat een vrouw als zij de moeder van David was.

Toen zijn moeder me zag keek ze afkeurend, wat mijn hart even deed stoppen. Niet alleen stoppen trouwens, hij zakte door de grond heen. Niemand zou willen dat de moeder van degene van wie je houdt je op zo'n manier aankeek. Ik voelde me vreselijk.

"Dat is Rachel..., een vriendin,"

Ik keek naar David.
Een vriendin?

Ik keek naar zijn moeder en zette mijn beste nette glimlach op. "Leuk u te ontmoeten," zei ik met uitgestoken hand.
Dat klonk vreselijk.