Fuck, I think I'm in Love. (Rewritten)/(DUTCH)

33.

Hoera.
David en ik hadden ruzie.
Alweer.

"Vriendin?!" Vroeg ik zodra we thuis waren.
Je zult zo zien wát er mis is.

"Wat?" David draaide zich om. In tegenstelling tot mij klonk hij 100% kalm. Alsof hij niet eens wist waar ik het over had- kalm.

"Je noemde me een 'vriendin'." Let op je toon let op je toon let op je toon. De buren gaan écht een keer klagen.

"Ik snap je púnt niet."

"Ik dacht dat ik je vriendinnetje was en niet een vriendín!" Waarom moest ik altijd zo schreeuwen? Serieus, ik had echt wat problemen.

"Ben je mijn vriendinnetje?"

"Ja!"
Snapte hij dat niet dan?
Of was ik dan zo onduidelijk?

"Het spijt me dat ik dat heb gezegd, maar hoe moet ik zoiets weten?!"

"Vind je het dan niet logisch?! We hebben séks gehad! Dat dat voor jou misschien niets betekend betekend niet dat dat ook voor mij geld!"
Oké, seks gehad was een grote uitdrukking, ik duwde hem al weg na nog geen twee minuten.

"Jij bent nooit erg logisch!" David was niet meer 100% rustig.

"Ben ik dan maar zo'n wegwerpding of zo?! Een keer gebruikt en weg ermee?!"

"Nee, jezus!"

"Nou dan!"

"Hoe kan ik weten dat ik je vriendje ben terwijl je mijn hánd niet eens wilt vasthouden in het openbaar?!"

De ruzie ging
Om precies te zijn,
Over het feit dat David me voorstelde als een vriendin.
Ik was zijn vriendinnetje. Toch?!

"Dat is niet waar!"

"Oh nee?!"

"Nee!"

"Zodra ik je hand wil vastpakken, trek je het weg of stop je het in je jaszak!"

"Dus nu krijg ik de schuld?!"

"Já!"

dan zou ik hem zijn zin geven en zijn handje vasthouden in het openbaar.

***

De volgende dag, met de ruzie niet bepaald opgelost, besloten we (ik) om naar het strand te gaan omdat we (ik) ons (me) dood verveelde.

Toen we op het strand waren pakte ik zijn hand en zorgde ik ervoor dat hij het niet terug kon trekken.
Ik ben een bitch.

"Wat ben je aan het doen?" Vroeg hij me. Ik ergerde me nu al aan het zand en de hitte. Ik haat het strand.

"Niets." Zei ik.

"Je houd mijn hand vast,"

"Ik dacht dat je wilde dat ik dat deed?"
Terwijl ik met mijn linkerhand de zijne vasthad, legde ik mijn rechterhand op zijn bovenarm waardoor ik tegen hem aan stond terwijl we liepen.

"Ik-,"

"Wat?" Ik stopte met lopen en ging tegenover hem staan terwijl ik nog steeds zijn hand vasthield. Dit was echt een overwinning voor me.
Als ik langer was geweest had ik hem gezoend, om hem te sarren, maar ik was kort en zelfs op mijn tenen kon ik zijn lippen niet bereiken.