Bölüm 9

164 15 5
                                    

31.12

Bugün kutlayacağım ilk yılbaşı olduğundan heyecanlı sayılırdım. Ayrıca bugün konserin de olması daha da heyecanlandırıyordu beni. Pekala, aslında geriyor. Konser 6'de başlayacak 9'da bitecekti. Hatta daha uzun da sürebilirmiş. En azından öyle düşünülüyordu.

Peki ne mi yapıyorum? Dolabımda güzel bir kıyafet arıyorum. Bulduğum turuncu bir üst ve siyah pantolonu yatağın üzerine koyarak nasıl görüneceklerine baktım. Hayalimden tam not alınca ise giyinerek aynaya baktım. Gerçekten güzel olmuştu. Bir de saçlarım dalgalı olsa... Ama ben maşa kullanamıyordum malesef.

Aklıma Elif'e sormak gelmişti. Şu an hazırlanıyor olmalıydı ama bana zaman ayırır mı bilmiyordum. Yine de denemekte fayda var. Bu yüzden telefonumu ona alarak mesaj attım.

Ben : Elif? Müsaitsen bize gelebilir misin? Saçlarıma maşa yapmam lazım ama yapamıyorum malesef. Eğer yapabiliyorsan bana yardım eder misin? Gelirsen varsa maşanı da getirir misin? Benim yok da.

Elif : Merak etme. 5 dakikaya gelirim ben oraya hallederiz hemen. Maşayı da getiriyorum.

Ben : Çok teşekkürler.

Saçımı dalgalandıramadığım için maşa da almamış olmalıydım. Bunun için kendime teşekkür etmeliyim sanırım.

Elif gelene kadar telefonla ilgilenebileceğimi düşünerek telefonumu aldım. Mesaj geldiğini gördüğümde ise açarak baktım. Artık Kimsin'in mesajlarına alışmaya başlamıştım.

Kimsin? : Dün bahsettiğimiz yere gidiyor musun çiçek kız?

Ben : Bilmem. Sen de orada olacak mısın peki?

Bu nasıl bir soru Açelya? Tanımadığın birine gelip gelmediğini sormak da ne demek?

Kimsin? : Bilemiyorum. Belki gelirim. Ama oraya gitsem bile oradayken sana mesaj atmayacağım çiçek kız.

Ben : Neden?

Kimsin? : Beni sana mesaj atarken yakalamanı istemediğim için olabilir mi acaba çiçek kız?

Bu çocuk cidden zeki ya. Lütfen beyninin birazını bana verin. Bakın birazını diyorum. Fazlasında gözüm yok.

Ben : Zeki olduğunu biliyorsun değil mi kimsin? Ama oraya geleceğimi nereden biliyorsun ki? Belki de ben hatırladığım ilk yılbaşını odamda ağlayarak geçireceğim. Cidden ya! Ben vazgeçeyim en iyisi.

Kimsin? : Yani gidiyorsun öyle mi? Harika! İnan bana daha iyi hissedeceksin. Hem kim bilir? Belki orada bir Kimsin ile dahi karşılaşabilirsin çiçek kız.

Allahım bu çocuk neden bu kadar zeki? Acaba gitmesem de dediği şeyi yalanlasam mı? Zaten çok da niyetim yoktu gitmeye.

Ben : Yani sen de mi orada olacaksın?

Ben de bir şeyler öğreniyor muyum? Bence gayet iyiyim.

Kimsin? : Pekala, yakaladın beni. Evet orada olacağım.

Hafifçe güldüm. Eğer o orada ise ben de oradayım. Hem onun neşesini nasıl yerine getirebilir? Tabiiki ben.

Ben : Peki.

**********************************

Neredeyse yüzlerce kişi büyük bir alanda toplanmış, gösterinin tadını çıkarıyorduk. Birçok kişi şarkı söylemişti ve bence hepsi harikaydı. Elif ise tam tamına 2 saattir beni de şarkı söylemeye zorluyordu. Sesimin güzel olduğunu söyleyip duruyordu. Ben ise kesinlikle kabul etmiyordum. İnsanlar kameraya çekiyorlardı ve ben bundan hoşlanmazdım. Her ne kadar kendisinin de yanımda olacağını söylese de ben bunu istemiyordum. Burada gayet rahattım.

Silinen Anılar (Yarı Texting)Where stories live. Discover now