Bölüm 12

170 14 2
                                    

"Ciddi ciddi bu saate kadar onu bekledin mi Açelya? Sana inanamıyorum!"

"Bağır bağır. Daha da bağır. Bak böyle olmuyor sana bir mikrofon verelim duymazlar böyle."

Şu an Elif'in evindeydik ve beni sorguya çekerek başımın etini yiyordu. Uykum var benim uykum. Rahat bırakın beni.

''Yani şimdi sen o kadar beklemene rağmen onun kim olduğunu öğrenemedin öyle mi? Trajikomik bir olay olmuş senin için kankacım.''

''Sorma ya. İşin bir de o tarafı var. Gece 1'e kadar aç, susuz bekledim ama bir kere bile ne sesini çıkardı ne de dışarı çıktı.''

Söyleniyordum. O kadar beklememe rağmen neden çıkmadı ki sanki? Neden bu kadar korkuyor? Tamam, yaptığım şey yanlıştı ama benden korkmuyorsa korktuğu şey ne?

''Sabırlıymış o zaman.''

''Ben de inatçı biri olarak onu orada bekledim. Olan şey bu.''

Telefonuma gelen mesaj ile telefonumu açarak mesaja baktım. Bu çocuk uyku denen şeyi biliyor mu acaba?

Kimsin? : Bir gün buna sen karar vereceksin çiçek kız. Ama sen gözlerimi nereden gördün?

Ben : Beni gördüğünde geri çekilmeye ne dersin? Hem böylece yüzünün çeyreğini görmemiş olurum. Gerçi kapşonundan saçının rengini de anlayamadım ama neyse.

Kimsin? : Sarışın olmadığıma yemin edebilirim.

Pekala, bu da bir ipucu değil mi? En azından saçlarının koyu olduğunu öğrendim. Bu da bir gelişme öyle değil mi?

Ben : Bugün için gerçekten özür dilerim. Seni o kadar zorlamamalıydım.

Ben : Sadece hatırlamayacak olsam bile kim olduğunu öğrenmek istemiştim ama aşırıya kaçtığımı fark etmemiştim.

Kimsin? : Sorun değil ya. Çocuklarımıza gülerek anlatacağım bir olay oldu işte.

''Bu çocuk sana depar atıyor benden söylemesi kanka.''

Sen söylemesen fark etmeyecektim biliyor musun Elif. Sağol canım ya.

''Bana da söylediğin için teşekkür ederim Elif. Ben körüm ya zaten. Göremiyorum bana yürüdüğünü.''

''Hemen de tersle zaten.''

''Tersleyeceğimi nereden bildin?''

Sırıttıktan sonra onu nasıl tersleyebileceğimi düşünmeye başladım. Bende tersleme konusundaki çareler tükenmez.

Ben : Ne çocuğu ya? Benim aklımda 30 yıl çocuk sahibi olmamak var sen gelmiş bir de çocuklar diyorsun.🤣

Kimsin? : Ama mızıkçılık bu resmen ya. Ben çocuğum olmasını istiyorum sen 30 yıl çocuk yok diyorsun. Haksızlık bu.

Sinirle kolyemi tuttuğumda Elif'in hafifçe güldüğünü fark etmemle ona döndüm ve kaşlarımı çattım. Neye gülüyor şimdi?

''Ne var? Komik mi bu şimdi?''

''Hayır ama tepkini görmen lazımdı.''

Yine gülmeye devam ettiğinde dayanamayarak esnedim. Uykum vardı ve şu an saat 3 ya da 4 olmalı. Allahtan yarın hafta sonu yoksa bitmiştim.

Ben : O zaman git başkasıyla evlen beni şu hallerinle uğraştırma. Seni dinleyeceğim diye de uyuyamıyorum şurada uykum var ya!

''Yalnız kanka... Teknik olarak okuyorsun şu anda.''

Silinen Anılar (Yarı Texting)Where stories live. Discover now