Silinen Anılar (Yarı Texting)

Bölüm 18

1 hafta sonra;

''Lanet olsun.''

Bir anda kapıyı sertçe kapıyı açıp içeri giren abimin sinir ve endişe ile söylediği şey ile bir anlık korkuyla titreyerek ona baktım. Bu ses kesinlikle bir aslandan geliyor olmalıydı. Yoksa böyle sinirli bir ses çıkamaz. Beni gördüğünde bir anlığına sakinleşmeye çalışır gibi nefes alıp verdikten hemen sonra annem mutfaktan çıkmış meraklı bakışlarla ağbime bakıyordu.

''Ne lanet okumalar öyle Emir? Ne bağırıyorsun? Sakin ol.''

''Anne, baba acil konuşmalıyız. Önemli.''

''Tamam, mutfağa gel o zaman.

Kaşlarımı çatarak merakla çözdüğüm testten başımı kaldırıp onlara baktığında abimin başını salladığını görmüştüm. Bizimle değil de anne ve babamla konuşabileceği ne olabilir ki? Abimin bizden bir şey gizlemeyeceğini biliyordum. Ama bizden dahi gizliyorsa gerçekten önemli bir şey olmalıydı.

''Ne oldu abi? Kötü bir şey mi oldu?''

Abim Sinem'e yaklaşarak onun boyuna gelecek şekilde eğildi ve konuşmaya başladı. Şu an fırtınadan sonraki o sakinliği yaşıyor gibiydi.

''Hayır minik kuş. Kötü bir şey olmadı. Sadece bizim özel olarak konuşmamız gereken önemli bir şey var o kadar.''

''O zaman neden o kadar sinirlendin az önce?''

Yürü be Sinem. Benim soramadığım soruları sormaya devam et zeka küpü kardeşim benim. Belki ağzından bir şeyler alırsın. Gerçi cevap vereceğini pek sanmıyorum da.

''Sadece önemli bir şey öğrendim ve bunu anne ve babamız ile çözmeye çalışacağım. Hepsi bu. Öğrediğim şey biraz, hatta çok üzücü ve biraz korkunç bir şey olduğunu öğrendiğimden dolayı da biraz sinirlendim. Tamam mı meraklı bücürcük?''

Abim Sinem'in burnunu sıktığında Sinem memnun olmadığını belirten bir şekilde abimin elini burnunda çekerek söylenmişti. Ben ise normalde gülmem gerekirken merakım ağır bastığından sadece gülümsemekle yetinmiştim.

''Abi? Gerçekten merak edilecek bir şey yok değil mi?''

Abim bana baktığında önce bir durakladığını görmüştüm. Sonra da derin bir nefes alarak sanki kendine gelmişcesine bana bakarak sorduğum şeyi dinlemişti.

''Yok bir şey dedim ya Dilek. Bu kadar ısrar etmesen diyorum.''

''Ben de bir sorun varsa bize de söyleyebilirsin diyorum.''

Pekala, hazır yeni yatışmış sinirini tekrar alevlendirmeye çalışarak büyük bir hata yaptığımı biliyordum ama ne olduğunu da öğrenmek zorundaydım.

''Şansını fazla zorlama Dilek. Daha sonra açıklayacağım zaten. Sinirlerimi oynatma benim.''

Bir şey dememe izin vermeden hızla mutfağa doğru ilerledi. Babam zaten çoktan mutfağa gittiğinden ikisi de ağbimi bekliyorlardı. O da gittiğine göre artık konuşacakları şeyi konuşabilirler, değil mi? Acaba bu kadar önemli olan şey ne olabilir ki?

''Abla?''

Yaklaşık 5 dakika sonra Sinem'in bana seslendiğini duyduğumda yine başımı testten kaldırarak ona baktım. Neden annemin dediği gibi odamda çözmemiştim ki soruları zaten?

''Efendim Sinem.''

''Sence ne olmuş olabilir?''

Bunu yanlış kişiye sorduğunun farkındasın değil mi Sinem? Çünkü ben sadece 9 aydır buradayım da.