Silinen Anılar (Yarı Texting)

Bölüm 37

Kimsin? : Aklımdan çıkar mısın artık çiçek kız? Seni düşünmekten üzülemiyorum bile.

Ben : Ne?

Kimsin? : Çık aklımdan diyorum anlamıyor musun çiçek kız? Ağlamamı engelliyorsun.

Ben bu konuşmaları neden hatırlamıyorum?

Ben : Neden ya?

Kimsin? : Telefonu daha akıllı birine verir misin lütfen Dilek?

Ben : Tamam da neden aklından çıkmamı istiyorsun?

Salağım. Salağım. Salağım.

Kimsin? : Bi gez de gel diye. Hem böylece odunluk seviyen azalır. Ne dersin?

Ben : Olur valla. Nereye yolluyorsun beni?

Salağım ya. Ciddi ciddi salağım. Bu konuşmaları neden hatırlamıyorum ben ya?

Kimsin? : Nereye gidiyorsun ya?

Kimsin? : Yok gitmek flan.

Kimsin? : Evleneceğiz daha biz. Gitmek nereden çıktı?

Hafifçe gülsem de kaşlarımı çatmadan da edememiştim. Bu mesajları hatırlamamam garipti doğrusu.

"Yok artık!"

Ben : Sen ne diyorsun ya?

Ben : Sen kimsin de benim kardeşimle evleniyorsun? Yok öyle dünya.

Ben : Bir de gelmiş evleneceğim diyor. Söyle nerede olduğunu hemen oraya geliyorum.

Bir saniye... Lütfen bana bu konuşan kişinin abim olmadığını söyleyin. O telefonumu ne zaman aldı ya?

Kimsin? : Emir?

Kimsin? : Sen miydin ya?

Kimsin? : Ben valla öyle demek istemedim. Yanlış anladın sen beni. Benim Dilek ile ne işim olur değil mi ama?

180 derece nedir, nasıl dönülür? Bu soruların cevaplarını abimin her şeyi bilmesine rağmen inkar etmeye çalışan Mert'ten alabilirsiniz. Şu an gülüyorum ama neden gülüyorum onu bile bilmiyorum.

"Allahım ya!"

Ben : Benim ben. Boşuna anlamayacağımı düşünerek 180 derece dönme.

Ben : Yok evlenmek flan.

Kimsin? : Ne evlenmesi Emir ya? Hatta onu burada bırakır yurt dışına gideriz. Boşver onu yani.

Harika gidiyorsun Kimsin. Şimdi senin beni sevdiğini kesinlikle anlamadı. Hatta seninle yurt dışına gelmeyi bile kabul eder.

Ben : Hemen Amerikaya uçak bileti alıyorum kardeşim.

Ben : E sonuçta iki erkek Türkiye'de evlenemezler öyle değil mi?

Bu salaklık sadece bende mi var diye düşünürken saniyeler içinde abimde de olduğunu kanıtlamıştım bile. Bu nasıl konuşmalar ya? Bir de benim telefonumla?

"Günaydın!"

"Günaydın Mert ile Amerika'ya kaçacak olan abim."

Ben gülerken o ise garip bakışlarla bana bakıyordu. Mesajları gördüğümü anlamış olmalıydı bu yüzden sinirli ve bir o kadar da tedirgin bakışlarını eksik etmiyordu doğrusu. Yakalandın ağbicim.

"Nereden çıkarıyorsun ya Amerika'yı? Oraya gidecek param var sanki."

"Merak etme abicim. O iş bende. Sizi iki saniyede oraya götürdükten sonra sizin aranızdan çekilirim. Sen hiç merak etme."