H ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΥΛΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΤΑΙ

Η συμφωνία

Tρια χρόνια μετά

Ματέο

Το σπίτι μας..μου φαίνεται παράξενο. Έχω συνηθίσει κάθε φορά που έρχομαι η μάνα να με περιμένει στα σκαλιά. Όχι αυτή την φορά όμως.

"Μέσα είναι γιέ μου σε περιμένει.." ο πατέρας μου φαίνεται σαν να γέρασε ξαφνικά..πάντα στο νου μου τον είχα δυνατό..και τώρα τον βλέπω τόσο αδύναμο.

Του γνέφω καταφατικά και ανοίγω την πόρτα του δωματίου. Η μάνα μου είναι στο κρεβάτι..είναι χλωμή, έχει αδυνατίσει πολύ..σαν ίσκιος του εαυτού της είναι. Ξεφυσάω και σφίγγω τα δόντια. Δεν θέλω να καταλάβει οτι είμαι ταραγμένος. Δεν βοηθάει. Πρέπει να είμαι δυνατός.

"Παιδί μου καλό" την ακούω να λέει..η φωνή της..ακόμη και η φωνή της άλλαξε. Της χαμογελώ σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

"Σε ανησύχησε ο πατέρας σου άδικα..άφησες την σχολή σου για το τίποτα ..θα τον μαλώσω"

Κάθομαι στο κρεβάτι..παίρνω το χέρι της μέσα στο δικό μου και κοιτάω τα μάτια της. Εκείνη ξεκινά να κλαίει.

Της φιλώ το χέρι.

Τόσο καιρό μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο και δεν μου είπαν τίποτα..έπρεπε να το μάθω όταν πια δεν υπήρχε άλλο περιθώριο..αν μου το έλεγε ο πατέρας μου νωρίτερα..ίσως να μπορούσε να γίνει όλο διαφορετικά. Τώρα είναι αργά . Ένας δρόμος μένει. Και είμαι αποφασισμένος να το κάνω. Με κάθε τίμημα. Θα προστατέψω την οικογένεια μου. 

"Μαμι τε ντουα..τζιθτσκα ντο σκόι μιρ" της ψιθυρίζω και την φιλώ στο μέτωπο.

Μετά απο λίγη ώρα έχει αποκοιμηθεί..φεύγω απο το δωμάτιο της και κλείνω προσεκτικά την πόρτα πίσω μου για να μην την ξυπνήσω. Ο πατέρας μου στέκεται στο διάδρομο. Με κοιτά. Κλαίει. Δεν έχω δει τον πατέρα μου να κλαίει ποτέ. Οι άντρες μου έμαθε οτι δεν κλαίνε ούτε στα δύσκολα. Τώρα όμως..

"Όταν την είδα..ήταν 14 χρονών κοριτσάκι..ήταν οτι πιο όμορφο και γλυκό.."

Του γνέφω καταφατικά. Έχω ακούσει την ιστορία τους πολλές φορές. Τον ακουμπώ στον ώμο και σκουπίζει τα μάτια του. Κοιτάζει χαμηλά.

"Κλεφτήκαμε όταν ήταν 16..εγώ πέντε χρόνια μεγαλύτερος..ήταν οτι πιο όμορφο η μάνα σου..ακόμη είναι.." 

Τον βλέπω να κρύβει με τα χέρια του το πρόσωπο του. Κλαίει με λυγμούς. Όσο τον βλέπω , τόσο είμαι σίγουρος για την απόφαση μου.