Η μάνα μας λέει ακόμη μια φορά να προσέχουμε στο δρόμο. Φορτώνω τα πράγματα της Παρασκευής και μερικά δικά μου. Μπαίνω στο αυτοκίνητο και ακούω την μάνα για ακόμη μια φορά να μου λέει να προσέχω.
"Την Παρασκευή εννοώ " η μάνα μου το λέει χαμηλόφωνα και της γνέφω θετικά. Θα την προσέχω. Το ορκίζομαι και στην μάνα μου και στον θεό.
Την βλέπω να κατεβαίνει απο τις σκάλες. Είναι πάλι ντυμένη στα μαύρα . Με εκνευρίζει αυτό. Δεν του χρωστά τίποτα του πατέρα της. Και χαίρομαι που φούνταρε στο γκρεμό. Ή τον φούνταραν. Όπως και να έχει καλά να πάθει.
Δεν την αφήνουν να μπει στο αυτοκίνητο. Της μιλάνε οι γονείς μου δέκα ώρες. Πατάω εκνευρισμένος την κόρνα του αυτοκινήτου. Επιτέλους θέλω να φύγουμε.
"'Ολα θα γίνουν" ο πατέρας μου αινιγματικά μου σχολιάζει καθώς αποχαιρετά την Παρασκευή. Της σφίγγει εγκάρδια το χέρι κι έχει πάλι συγκινηθεί.
"Είσαι παιδί μου να θυμάσαι" της ψιθυρίζει ο πατέρας μου τρυφερά και σκύβω το κεφάλι. Την αγαπάνε πολύ. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς.
Βάζω μπροστά και σε λίγο αφήνουμε το χωριό πίσω μας.
"Θα δεις . Θα σου αρέσει η ζωή στην πόλη. Καμία σχέση με το κωλοχώρι"
Προσπαθώ να πω καμιά κουβέντα. Μήπως μιλήσει και αυτή. Εκείνη κοιτάει έξω και είναι ασάλευτη στη θέση της. Δεν λέει κάτι και ανοίγω το ραδιόφωνο. Όπως όταν την έπαιρνα βόλτες και βάζαμε μουσική και καταλήγαμε αγκαλιά στο ίδιο κάθισμα του αυτοκινήτου.
"Σε ενοχλεί η μουσική? Να την κλείσω?"
Επιδεικτικά με αγνοεί . Με τρελαίνει αυτό το αδιάφορο ύφος . Με τρελαίνει που δεν μου δείχνει στα μάτια της κάτι. Εκτός απο χθες. Που μου χίμηξε. Εκεί κάθε βλέμμα της ήταν χίλιες λέξεις.
Κλείνω την μουσική νευρικά και συνεχίζω να οδηγάω.
"Σε έγραψα στο λύκειο της γειτονιάς. Έχεις κάνει πολλές απουσίες αλλά ο διευθυντής έδειξε κατανόηση και είπε πως μπορείς να φοιτήσεις και να πάρεις το απολυτήριο σου σε δυο μήνες."
Γυρίζω και την κοιτάζω. Είναι λες και μιλάω στον τοίχο. Με γράφει κανονικά ότι και να της πω.
"Έτσι θα πάει? θα σου μιλάω και θα με γράφεις?" δεν ήθελα να το πω με τόση ένταση. Αλλά κατάφερα να την κάνω να γυρίσει να με κοιτάξει. Ξέχασα πως οδηγούσα για μια στιγμή. Εγώ κι εκείνη πάλι στο αυτοκίνητο.
