Γυμνή κοιτά τα εσώρουχα που αγόρασε στο κρεβάτι απλωμένα. Απο δίπλα το μπλε φόρεμα , τα τακούνια , τα καλλυντικά. Όλα στην σειρά παραταγμένα. Την περιμένουν . Κανένας δισταγμός. Κανένας δισταγμός στην αγάπη. Τόσο γενναία.
Παίρνει στα χέρια της τα δαντελωτά εσώρουχα και τα φοράει με αργές κινήσεις. Έπειτα φορά το καλσόν , τις ζαρτιέρες , φορά τα ψηλά τακούνια. Κοιτά το είδωλο της στον καθρέπτη. Η γυναίκα την κοιτά αινιγματικά σιωπηλή. Δεν την καταλαβαίνει αλλά νιώθει πως είναι αποφασισμένη για όλα. Το βράδυ εκείνο θα την άφηνε να καεί. Τόσο όμορφα.
Κάθεται απέναντι απο το μικρό καθρέπτη. Απλώνει την σκούρη σκιά στα μάτια της, το ρούζ στα μάγουλα, μάσκαρα στις βλεφαρίδες, τις γυρνά με προσοχή, με σταθερό χέρι περνά μια λεπτή γραμμή μολύβι. Τέλος ανοίγει το κραγιόν και βάφει με αυτό τα χείλη της.Η γυναίκα την κοιτά σοβαρή. Η Παρασκευούλα για μια στιγμή μονάχα κοιτά το πρώτο αστέρι του ουρανού. Όταν έβγαινε..πριν χρόνια, πριν μήνες , μέρες πριν, φανταζόταν οτι ήταν εκείνος. Πως ερχόταν το βράδυ στο παράθυρο της .
Η Παρασκευή απλώνει με το χέρι της το κραγιόν απο τα χείλη και το πασαλείβει.
Κοιτάει το λερωμένο είδωλο της.
"Είσαι αστεία" ψιθυρίζει η Παρασκευούλα.
"Όλα είναι ένα μεγάλο αστείο" η γυναίκα της απαντά και βιαστικά καθαρίζεται με ένα μαντηλάκι.
Βάφεται γρήγορα ξανά , σηκώνεται και φορά το φόρεμα της, χτενίζει τα μαλλιά της, τα αφήνει όλα κάτω, τα βουρτσίζει ξανά και ξανά με δύναμη. Ο ήχος απο το κινητό χτυπά ξανά, είναι εκείνος . Έχει αργήσει.
Κοιτιέται ακόμη μια φορά στον καθρέπτη καθώς βουρτσίζει με σταθερή ένταση τα μαλλιά της επαναληπτικά. Τα βαμμένα μάτια την κοιτάνε αυστηρά.
"Φοβάσαι να καείς?" της μιλάει αυστηρά. Όπως τόσες τώρα μέρες.
Η Παρασκευούλα κοιτά το αστέρι.
"Τίποτα δεν φοβάμαι"
Παίρνει την μικρή τσάντα της στο χέρι. Γυρνά και κοιτά το δωμάτιο της. Όταν γυρίσει σε αυτό το δωμάτιο..όταν γυρίσει πίσω σε αυτό το δωμάτιο..
Η Παρασκευούλα δεν θα υπάρχει.
Τα τακούνια της ακούγονται στην άσφαλτο. Περπατά με στητό κορμί , την τσάντα της στον ώμο περασμένη την νιώθει να την χτυπά επαναληπτικά στους γοφούς. Ένας γείτονας περνά απο δίπλα της. Γνωρίζει την Παρασκευούλα απο μικρή. Κοιτά την γυναίκα που περνά απο δίπλα του και χωρίς να το θέλει επιβραδύνει το βήμα του. Κοιτάζει το κορμί της..τα μάτια της. Δεν την χαιρετά. Άλλωστε δεν την γνωρίζει την γυναίκα.
