Την νιώθω στην αγκαλιά μου να έχει χωθεί. Απλώνω τα χέρια μου και την σφίγγω πάνω μου. Κλείνω τα μάτια μου και σκύβω και κρύβω το πρόσωπο μου στα μαλλιά της. Την μυρίζω και την σφίγγω πιο δυνατά πάνω μου. Είναι η γυναίκα μου . Και αυτή είναι ίσως η πιο ευτυχισμένη στιγμή που είχαμε ποτέ οι δυο μας.
Την νιώθω να τρέμει.
"Κρύωσες..πάμε μέσα"
Μου γνέφει καταφατικά χωρίς να με κοιτά. Με πιάνει απο το χέρι και με βάζει μέσα στο δωμάτιο της. Κοιτάω τα ζευγαρωμένα χέρια μας και δεν μπορώ να σταματήσω το χαμόγελο μου.
"Αυτό είναι το δωμάτιο μου" μου λέει και κάθεται στην γωνία απο το κρεβάτι της. Περιφέρω το βλέμμα μου στο δωμάτιο της. Εκτός απο ένα μονό κρεβάτι, βλέπω ένα μικρό γραφείο, μια βιβλιοθήκη και..
Χαμογελάω ..αφήνω ίσως ένα μικρό γέλιο αλλά το πνίγω γιατί έχει σκύψει το κεφάλι απο ντροπή. Με κοίταξε που σκάλωσε το βλέμμα μου.
"Έχεις ακόμη τις κούκλες σου στη βιβλιοθήκη?" της λέω και δαγκώνω τα χείλη μου για να μην γελάσω. Όχι γιατί το θεωρώ παιδικό αλλά η αντίδραση της είναι πολύ γλυκιά. Την βλέπω να παίζει τα χέρια της νευρικά..λες και νομίζει πως θα την περάσω για παιδί..
"Είναι όμορφες και ..δεν ξέρω ..μπορούσε να τις κατεβάσει η μαμά μου..ε..δεν τις έπαιζα στο λύκειο.." καθαρίζει το λαιμό της και με κοιτά.
Δεν αντέχω και γελάω. Μπορώ να την φανταστώ να παίζει με τις κούκλες της στο δωμάτιο της. Η Παρασκευούλα πάντα έβγαζε μια αθωότητα. Ήταν απο τα πράγματα που με έκαναν άλλωστε να νιώσω για εκείνη ξεχωριστά. Απο την πρώτη στιγμή που την είδα να με παραμονεύει όταν ήταν μικρή. Ήταν πολύ αθώα και πολύ όμορφη. Ακόμη και με τα σιδεράκια.
"Λοιπόν πως και ήρθες?" μου λέει και προσπαθεί να το πει αδιάφορα. Αλλά βλέπω πως παίζει ακόμη νευρικά τα χέρια της.
Γονατίζω μπροστά της και της παίρνω τα χέρια της στα δικά μου. Της τα φιλώ και βλέπω τα καστανά μάτια της να με κοιτάνε έκπληκτα.
"Η θέση μου είναι δίπλα σου"
Πάει να πει κάτι αλλά ανοίγει η πόρτα.
Η μάνα της στέκει βλοσυρά και μας κοιτάει λες και μας έπιασε στα πράσα.
"Καλημέρα " της λέω και σηκώνομαι πάνω.
"Ο κόσμος μπαίνει απο την πόρτα" τα μούτρα της ξινισμένα . Ξέρω πως δεν με συμπαθεί αλλά ούτε εγώ την συμπαθώ. Δεν έκανε ποτέ τίποτα για να προστατεύσει την γυναίκα μου.
