Έχω βγάλει τα ρούχα μου στο μπάνιο. Αλλά δεν μπαίνω ακόμα κάτω απο το νερό. Στέκομαι μπροστά απο το καθρέπτη και κοιτώ το είδωλο μου. Κοιτάζω τα μάτια , τα χείλη μου, το στήθος μου. Το βλέμμα μου περιπλανιέται πάνω στη νέα γυναίκα. Σ'εμένα. Κάτι έχει αλλάξει. Το ξέρω . Διαβάζω όλα τα σημάδια αλλά δεν θέλω ακόμα να το σιγουρέψω. Μου δίνω παράταση. Παράταση στο όνειρο πως σε αυτό το σώμα κατοικώ μονάχα εγώ.
Ο Ματέο γυμνός έρχεται και με αγκαλιάζει απο πίσω. Μυρίζει αλμύρα και θαλασσινό αεράκι. Στο άγγιγμα του ανατριχιάζω. Μας κοιτάει απο τον καθρέπτη και δεν μιλά. Κρύβει το πρόσωπο του στα μαλλιά μου και με μυρίζει.
"Θέλω να σε πλύνω" ψιθυρίζει και με με παίρνει απαλά απο το χέρι και με οδηγεί στο μπάνιο. Αφήνει το νερό να τρέξει και μπαίνουμε μέσα. Σε λίγο τα σώματα μας καλύπτονται απο νερό. Μαλακά με ένα σφουγγάρι με τρίβει. Στην πλάτη , στους ώμους, στο λαιμό. Το άγγιγμα του είναι τρυφερό. Σαν να με ανακαλύπτει. Κάτι έχει αλλάξει και πάνω του. Το νιώθω. Και είμαι σίγουρη πως το νιώθει και αυτός.
Με φιλά στο λαιμό αλλά δεν προχωρά σε τίποτα άλλο απο αυτά που συνηθίζει όταν είμαστε γυμνοί. Με πλένει και με τραβά στην αγκαλιά του. Τον ακούω να μουρμουρίζει μια μελωδία. Είναι όλα ήρεμα. Απο την ανοιχτή μπαλκονόπορτα ακούγεται η θάλασσα. Σταθερά κινείται όπως η καρδιά του. Λες και οι δυο ήχοι έγιναν ένα. Λες και η φύση σιγά σιγά μας απορροφά και γινόμαστε κομμάτι της. Παραδινόμαστε και οι δυο σε κάτι μεγάλο και απλό. Σε κάτι αρχέγονο που υπήρχε και απλά τώρα το νιώσαμε και οι δυο. Είναι μια επιστροφή . Σε κάτι που δεν ήξερα οτι υπάρχει.
Το νερό σχεδόν έχει κρυώσει. Σταμάτησε ακόμη και την μελωδία. Είναι η αγάπη. Είναι η αγάπη αυτή που ακούγεται μονάχα. Και είναι ήσυχη και τρυφερή. Την νιώθω μέσα μου. Την ακούω στους χτύπους της καρδιάς του.
Βγαίνει πρώτος και με βοηθά να σηκωθώ. Με σκουπίζει και με κοιτά στα μάτια. Είναι παράξενο. Ξαφνικά είναι σαν να περπατάμε σε αχαρτογράφητη περιοχή. Υπήρχε πάντα ένταση και πάθος στη σχέση μας και τώρα είναι σαν να ηρέμησαν όλα μετά απο καταιγίδα.
Με φιλά τρυφερά και με σηκώνει στην αγκαλιά του. Μας οδηγεί στο μεγάλο μας κρεβάτι και με αφήνει εκεί. Δεν ξαπλώνει . Με κοιτάζει. Όχι το σώμα μου όπως άλλες φορές. Τα μάτια μου μονάχα κοιτά και νιώθω την ανάγκη για πρώτη φορά να τον πλησιάσω εγώ. Να του δείξω εγώ έναν δρόμο τον οποίο δεν ήξερα οτι υπήρχε.
