Aniden yerimden fırladım. İçeriden sesler geliyordu. Sanırım bu hırsızdı. Dolabımda bu günler için sakladığım sopamı kavradım ve hızlı ama sessiz bir şekilde sesin geldiği odaya ilerledim.
Işığı bir anda açıp ''teslim ol'' diye bağırdım ama ortada kimse yoktu, bende neler olduğunu anlamadım. Odadaki duvar saatine bakınca saatin 02:35 olduğunu gördüm. Pencere açık değildi olsa bile bir şey olmazdı. Burası 3. kat ne de olsa. Kapıya koştum. Zorlama işareti yoktu hemde kapı, kale kapısı gibi kilitliydi.
Sanırım yukarıdan yada alt kattan geldi bu sesler. Uykulu bir şekilde odamın yolunu tuttum. Kapıdan içeri girince garip bir şey hissettim. Bu ilk kez oluyordu. Çok garipti. Göğsüm sıkışmış hissi veriyordu. Başta önemsemedim sonradan nefesimin düzeni bozuldu. Bu normal değildi.
Mutfağa koştum. Her yer dağınıktı. İçeride biri vardı. Sopam odamdaydı. Onu almak için geri döndüğümde yatağımda ölü bir şey vardı. Yapısı insan gibi ama dış görünüşü tam bir boğaydı. Yüzünde sinekler dolaşıyordu. O anda kustum. Dışarı çıkmam lazımdı. Kapıya koştuğumda orda iri bir yaratık bana bakıyordu. Yatağımdaki ile aynı şeydi bu. Rüya olmalıydı.
Kafamı duvara vurdum ama can acısından başka bir şey yoktu. Bu gerçekti. Annem ve kardeşim vardı evde. Onların odasına koştuğumda odanın ortasında param parça halde yatıyorlardı. Dolabın içine saklandım. Kapağın aralığından odayı gözetlemeye başladım. Yaratık geldi. Cesetlerin başında dikildi. Kardeşimi alıp kemirmeye başladı. Onu tamamen yedi.
Sadece ağladım hiç bir şey yapamadım. Sabaha doğru içeri gitti. Ardından bende dışarı çıktım. Gidip gitmediğinden emin olmak istedim. Kafamı kapıdan dışarı uzattım. Bu hayatımın hatasıydı. 1 hafta sonra gelen kokular nedeni ile bizim öldüğümüzü öğreniceklerdi.
KAYNAK: http://creepypastaturkce.blogspot.com.tr/2014/09/yaratk-aniden-yerimden-frladm.html
