Sabah kalktığımda her şey normaldi. Annem bana kahvaltı hazırlamıştı. Oturup Kahvaltımı yaptım. Okula gittim. Her şey normaldi.
Eve dönünce bilgisayarıma geçtim. Fakat ailem çok garipti. Sanki beni bilgisayardan uzak tutmaya çalışıyorlardı. Nedenini bilmesemde, zaten çoğu oyunu bitirmiştim. Akşam yemeğimi yedim.
Ama sanki ailem bana özellikle dikkat ediyorlardı. Her isteğimi yerine getiriyorlardı. Tabi pek şaşırmadım. Matematik sınavından 98 almıştım. Sadece bir soruyla 100'ü kaçırdığıma inanamıyordum.
Yattım. Rüyamda bilgisayarımdan bazı fotoğrafların fışkırdığını gördüm. Tam onlara bakacakken uyandım. Sabah kahvaltımı yaptım. Okula gittim her şey aynıydı. Eve gelmeden önce ailemin konuştuğunu duydum.
-Onu bilgisayardan nasıl uzak tutacağız ?
-Umarım onu hızlı ele geçiririz.
Tam bu sırada kardeşim onlara garip bir şey dedi. Sanki öksürürcesine. O anda toparlandılar. Kapıyı çaldım. İçeri girdim her zamanki gibi akşam yemeğimi yedim. Bilgisayarıma geçecektim. Arkadaşım bana yeni bir oyun önermişti. Tam bilgisayara geçecekken kardeşim ve annem bana "Hayır. Bilgisayarda oynayamazsın" dediler. Fakat onları göremedim, odada yoklardı.
Yine aynı rüya. Ama bu sefer tam fotoğrafara bakacakken ailem, Onlar önüme geçti. Onları her ne kadar aşmaya çalışsamda başaramadım.
O fotoğrafları görmek istiyordum. Ama ailem izin vermiyordu. Onları aşmalıydım.
Ama bir saniye, acaba bilgisayarımda gerçekten o fotoğraflar var mıydı, merak ediyordum. En sonunda uyandım.
Ailem hala uyuyordu. Onlar uyurken bilgisayara geçtim. Bilgisayarımda gerçekten garip bir dosya vardı. Adı "UNKNOWABLE MEMORIES" di.
Tam açacaktım ki babam fişi çekti. Babama ne oldu diye sorduğumda "Olmaz" dedi. Neden desemde hayırdan başka bir şey demiyordu.
Kahvaltımı yaptım. Okula gideceğimi söyledim. Fakat gitmek yerine evde dolapta onlara çaktırmadan saklandım.
Tam onlardan gizli çıkacakken onların (ailemin) renk değiştirdiğini gördüm. Ve bir anda yok oldular. Çok korkmuştum. Dolaptan çıkıp var gücümle odama doğru koştum. Yorganımın altına saklanmak istedim. Fakat sadece ailem vardı. Ve bilgisayarım. Kapıda yok olmuştu. Tek bir seçim vardı.
Yanımda bir bıçak vardı. Hiç yanımdan ayırmadığım çakım... Ya intihar, ya bilgisayar. Yada, bıçağı alıp var gücümle onlara saplamak. Çıkardım çakımı. Gerekeni yapacaktım ki çakımı tuttuğum elimi arkamdan bir yaratık burktu.
Korkudan ona bakamadım. En azından kolumu kırmamıştı. Çaresiz bilgisayara oturdum.
Sadece... Sadece UNKNOWABLE MEMORİES dosyası vardı. Dosyayı açınca ailemin. Ailemin ölü fotoğraflarını gördüm. Ama, öldüyseler nasıl buradaydılar?
Bir anda arkamdan homurtular gelmeye başladı. Onlar, onlar hayaletlerdi. "Sende bizim gibi olacaksın. Merak etme,çok canın acıyacak" dediler.
O anda bayıldım. Uyandığımda, duvarları etten, yeri kanla dolu bir odadaydım. Duvarda bir not vardı. Notta, "HADİ,YAPMAN GEREKENİ BİLİYORSUN"' yazıyordu.
Bir masa ve bilgisayar gördüm.
Biliyordum. Onlara katılmadan önce size bunu anlatmam gerekiyordu...
