Uyanmıştım. Gecenin köründe alt kattan gelen bir düşme sesi yüzünden uyanmıştım. Normalde bu tarz şeyleri farketmezdim, küçüklüğümden beri kedi olan bir evde büyüdüğüm için gece kaçamaklarına bağışıklık kazanmıştım ama bu başkaydı.
Yere düşen bir insan gibiydi, aceleyle ayağı kalkan ve kimsenin duymamış olmasını dileyen.. Ev arkadaşım olamazdı, hala şehir dışındaydı. Kafamda binbir düşünceyle yataktan kalktım ve telefonun ekranının açık olduğunu gördüm. Masaya gidip aldım ve gördüğüm şey karşısında dehşete düştüm. Uyurken çekilmiş fotoğraflarım vardı. Siyah, deri eldivenli birisi parmaklarını yüzümde ve vücumda gezdirirken fotoğraflar çekmişti. Kalbim duracak gibiydi. Nefes alamıyordum.
Korkudan ışığı açamıyordum, parmak uçlarımla kapıya yöneldim, anahtar deliğinden bakmaya çalıştım. Simsiyahtı. Garip,diye geçirdim içimden. Genelde gri de olsa karşımdaki banyo kapısını görebiliyordum. Gerçeği sonradan anladım.Biri kapımın önündeydi ve hareket etmiyordu. Mantıklı düşünemiyordum. Bağırmak ve çığlık atmak istiyordum ama yapamıyordum.
Cesaretimi toplayıp anahtar deliğinden bir daha baktım. Bu sefer bir şey yoktu. Dua edip çok yavaşça kapıyı açtım, hızlıca sağıma soluma baktım ve bir şey göremedim. Aniden bir şey dikkatimi çekti. Karşımdaki banyonun ışığı açıktı, kapının altından süzüyordu. Korkuyordum ama bu bir şanstı, o içerideydi ve ben kapıya koşana kadar bana yetişemezdi. Merdivenlerin başına kadar arkamı kontrol ederek ilerledim, hala banyodaydı ve duymamıştı. Çok temkinli bir şekilde inmeye başladım ve yarısından sonra dümdüz kapıya koştum.
Dışarıda var gücümle yola gittim, bir yandan da polisi arıyordum. Yerimi hızlıca tarif edip yakındaki bakkala girdim ve olayları anlattım. O da polisi bir kere daha aradı. O sırada telefonuma gelen ev arkadaşımdan gelen mesajları gördüm. "Sarah !! Erken dönmek zorunda kaldım, seni görmek için sabırsızlanıyorum !! Büyük ihtimalle evde değilsin, mesajı gördüğünde ara". Bu mesajdan sonra yazdığı mesajı okurken çığlık atmıştım.
"ARKADAŞININ DERİSİNİ BEĞENDİM SARAH"
