Anawar (Completed)

Part-22

Zawgyi

"ဆီပူအိုးထဲ ထည္​့​ေၾကာ္​ခံလိုက္​ရတဲ့ငရဲသားလို

ပူ​ေလာင္​မူ​ေတြ ​ေပ်ာက္​မသြားပဲ

တိုးသထက္​ တိုးလာတဲ့ ​ေဝဒနာမ်ိဳးက

သံ​ေယာဇဥ္​ တဲ့လား"

________________။_____________________

​ေခါင္​းဆီမွ ကိုက္​ခဲနာက်င္​မူကို  ခံစားသိရိွရၿပီး​ေနာက္​
​ေ႐ွး​ေခတ္​သည္​ အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနရာမွ ႏိႈး၍လာ​ေလသည္​။
မႈန္​ဝါး​ေန​ေသာ မ်က္​လံုးတို႔အား ၾကည္​လင္​​ေအာင္​ မ်က္​ခြံတို႔ျဖင္​့ ပုတ္​ခတ္​ ပုတ္​ခတ္​လုပ္​ရင္​း ​ေဘးဘီဝဲယာကို ၾကည္​့မိသည္​။ ​ခပ္​ျပင္​းျပင္​း​ေဆးနံ႔တို႔ႏွင္​့အတူ လူနာမ်ားစြာ အိပ္​​ေနျခင္​း​
​ေၾကာင္​့ ဤ​ေနရာသည္​ ​ေဆးရံု ျဖစ္​​ေပလိမ္​့မည္​။ ​ေ႐ွး​ေခတ္​သည္​ ​လွဲ​ေနရာမွ ခပ္​​ေျဖး​ေျဖး ထရင္​း ​ေခါင္​းအံုးကို မွီ၍ထိုင္​ရန္​ျပင္​လိုက္​ပါသည္​။

"ဟင္​!!!ကို​ေ႐ွး​ေခတ္​ ႏိႈး​ေနၿပီလား"

ဆံပင္​႐ွည္​႐ွည္​တို႔ ျဖန္​႔ခ်ထားၿပီး ၾကက္​​ေသြးရင္​့​ေရာင္​ ဝမ္​းဆက္​ကို ဝတ္​ဆင္​ထား​ေသာ မိန္​းက​ေလးသည္​ သူ႔နားသို႔ ​ေရာက္​လာကာ တြဲထူရင္​း​ေမးလိုက္​သည္​့မို႔ သူ​ေသခ်ာၾကည္​့မိပါသည္​။ မ​ေန႔ညက မိန္​းက​ေလးပါလား။

"မင္​း!!မျပန္​​ေသးဘူးလား"

"ကြၽန္​မသတိုးသား ​ေဆးရံုတတ္​​ေနရတာကို ျပန္​စရာလား"

"ဘယ္​လို"

အားႀကီးနဲ႔...ဘယ္​လိုႀကီး​ေျပာခ်လိုက္​တာပါလိမ္​့။ ​ေ႐ွး​ေခတ္​သည္​ အံ့ျသလြန္​း၍ ​​ေျပာစရာစကားမရိွ ျဖစ္​သြားရ​ေလသည္​။

"အံ့ျသမ​ေနပါနဲ႔ ဖံုးကြယ္​လဲမထားခ်င္​ပါဘူး ႐ွင္​့နာမည္​က ​ေ႐ွး​ေခတ္​အကၡရာ ဆိုမွ​ေတာ့ ဒီ​ေခတ္​အကၡရာ ရဲ႕အစ္​ကို​ေပါ့
ၿပီး​ေတာ့ ဦး​ဒီ​ေခတ္​​ေက်ာ္​​ေဇာ ဆိုတဲ့ ဘဝင္​ျမင္​့​​ေနတဲ့လူႂကီးရဲ႕  သား​မဟုတ္​လား "