Anawar (Completed)

Part-39

Zawgyi

"​ေပ်ာ္​​ေနတာလား"

"ဟုတ္​တယ္​"

ကားျပတင္​း​ေပါက္​ကို ​ေငးရင္​း အဏၰဝါ ဟာ အားရပါးရ ပင္​
​ေျဖလိုက္​၏။ ​ေန႔တိုင္​းလို အတူရိွ​ေန၍လား တစ္​ည​ေလး
ခြဲခြာ​ေနရတာကို တစ္​ကမာၻ​ေလာက္​​ေဝး​သြားသလို ခံစားလိုက္​ရသည္​။ ​ေတာ္​ၿပီ...​ေနာက္​ဆို မဟုတ္​တာ​ေတြ ​ေလ်ွာက္​​ေတြးၿပီး ထြက္​မသြား​ေတာ့ဘူး။ စိတ္ကူးအ​ေတြးပံုရိပ္​တြင္​...
ျပန္​​ေရာက္​​ေရာက္​ခ်င္​း ဒီ​ေခတ္​ကို ​ေျပးဖတ္​ကာ အရမ္​းလြမ္​းတဲ့အ​ေၾကာင္​း ​​ေျပာဖို႔ စီစဥ္​ထား၏။ ဒီလိုဆိုရင္​.. ..ဒီ​ေခတ္​
သူ ထြက္​သြားတာကို ခြင္​့လႊတ္​လိမ္​့မည္​ထင္​သည္​။

ဟမ္​....​ေနပါအံုး...ဒီ​ေခတ္​က ဘာလို႔ခြင္​့လႊတ္​ရမွာလဲ...
စိတ္​ဆိုး​ေနတာက....ငါမဟုတ္​ဘူးလား....။​ေခါင္​း​ေလးက္​ုိ
ျဖည္​းညႇင္​းစြာ ယမ္ရင္​း ႏႈတ္​ခမ္​းတို႔ကို နားရြက္​တပ္​ခ်ိတ္​မတတ္​ျပံဳး​ေနမိသည္​။ မ​ေလ​ေျပ​ေတာင္​ သူ႔ကို ​ေဘးက​ေနၾကည္​့ရင္​း အျမင္​ကပ္​​ေန​ေလာက္​​ေပၿပီ။

သစ္​ခြရနံ႕က အိမ္​​ေ႐ွ႕​ေရာက္​သည္​ႏွင္​့ သင္​းပ်ံ႕ပ်ံ႕ ရနံ႕ၾကဴ​ေလသည္​။ အိမ္​​ေ႐ွ႕​ေရာက္​​ေတာ့ ထူးဆန္​းစြာပင္​ ျခံတံခါးဟာ
ပြင္​့ဟ​ေနလ်က္​ ကား​ေတြသည္​လည္​း မ်ားျပားလို႔​ေန၏။

"ဘာလို႔ ကား​ေတြမ်ား​ေနတာလဲ"

အံ့ျသစြာပင္​ သူ​ေရ​ရြတ္​ရင္​း​ေျပာ​ေတာ့ ​မ​ေလ​ေျပကလည္​း
ဘာမွသိပံုမရ စူးစမ္​းလ်က္​ရိွ၏။ ကားကို ျခံထဲထိ​​ေရာက္​​ေအာင္​ ​ေမာင္​းလို႔ မရတာ​ေၾကာင္​့ အျပင္​မွာပဲ ရပ္​ခဲ့လိုက္​ၿပီး
ႏွစ္​​ေယာက္​အတူတူ အိမ္​ထဲသို႔ ​ေျပးဝင္​ခဲ့မိၾကသည္​။

အဏၰဝါ တို႔အိမ္​ထဲသို႔​ေရာက္​သြားခ်ိန္​တြင္​ ဧည္​့ခန္​းထဲတြင္​ လူစံု​ေနလ်က္​ တစ္​​ေယာက္​မွ မ်က္​ႏွာမ​ေကာင္​ၾက​ေပ။ သူတို႔
ဝင္​လာတာျမင္​​ေတာ့ အားလံုးရဲ႕ အၾကည္​့​ေတြဟာ အဏၰဝါ
ဆီသို႔ ​ေရာက္​ရိွလာ​ေလသည္​။ ျမတ္​​ေသာက​ေတာ့ အဏၰဝါ ကို ျမင္​ျမင္​းခ်င္​း ​ေနရာမွထ​ကာ...