CHAPTER 5 - Not Obsessed

36.6K 1K 51
                                    


Lorenzo




"It's already been weeks since you started bullying her. Don't you think you've done enough already? Hindi ka pa ba nag sasawa? " asked Steph while simultaneously disturbing my peace and quiet which I deserved after kong makipag debate sa mga classmates kong wala atang mga utak sa subject namin na Philosophy. Minor subject na nga lang, hindi pa mag effort na mag aral man lang. Nakakahiya sa pangalan ng school na pag aari ng pamilya namin. Baka isipin ng mga tao mababa ang quality ng education dito.




Our school is considered one of the top universities not only in the Philippines but in Asia as well. We have foreign students from all around the globe. We supply board topnotchers every year.





Okay, so I was busy talking with Bethany and purely just minding my own business. Hindi ko naman siya kinakausap. Hindi ko nga man lang siya tinitingnan. Ang hilig talaga nito ni Steph mag offer ng unsolicited opinions na wala naman may pakialam. Isa pa siya sa mga nagpapa init ng ulo ko ngayon.






"Nope." matipid kong sagot. I'm not in the mood. I've already had a long day. 







She rolled her eyes at me and it made me even more upset. "Whatever. You're making a big deal out of a ruined clothes and it's kind of ridiculous. Stop it already. Baka makarating pa yan sa Daddy mo."







I glared at her. This girl can't take a hint. Wala ako sa mood makipag usap and what clothes? Akala mo naman talaga concern sa akin eh. "Am I asking for your opinion? Can you keep it where the sun don't shine, and what clothes? Anong sinasabi mo diyan?"






Bethany tried calming me down but it's not working. She tried stopping Steph from talking too but this girl just won't back the hell down. Nag hahamon talaga ng away eh. I can do that. Hindi ako umaatras. I'll be happy to oblige. Ano bang karapatan niyang sabihan ako na itigil ang isang bagay na kung saan ako nag e-enjoy? Dinamay niya pa si Dad. I've been bullying people ever since I can remember and my parents never found out. I'm not sure kung magaling lang talaga ako mag tago or sadyang hindi nakakarating sa kanila o baka naman wala lang talaga silang pakialam. I'm pretty sure it's the latter. Masyado silang busy para pag tuunan pa ng pansin ang pagiging hindi ko mabuting tao.





"Yung natapunan niya ng something. Isn't that the reason why you're so angry? Kind of petty to be honest."   






Oh, that one. Napakababaw naman talaga ng comprehension nitong bwisit na 'to. Nakalimutan ko na nga yung incident na yun. That wasn't the reason I'm giving that kutong lupa a hard time. She deserved it no less. She doesn't even belong here and she still had the guts to give me the attitude. Parehas lang sila ni Stephanie. Nakakabwisit. Ang purpose ata nila ay sirain lagi ang araw ko. "It wasn't that and what does it have to do with you? Mema ka lang? Don't worry, you'll be the first to know when I've had enough of that girl." Para ikaw naman ang isunod ko.





Lalo lang uminit ang ulo ko sa mga tanong ni Stephanie. Kung makialam akala mo naman concern kay kutong lupa. Saksakan din naman siya ng pagka bully. I heard what she did to some of the students here. Wala siyang karapatan pangaralan ako at wala din siyang karapatan mag malinis. "Nothing. You're just kind of obsessed with her, aren't you?"






Hindi ako agad naka imik sa sinabi niya. Nauna na kasi mag panting ang tainga ko bago ko pa fully ma absorbed yung mga sinabi niya. Ako, obsessed kay kutong lupa?





"What did you just say? Sira ka ba? Bakit naman ako magiging obsessed sa kaniya? I just want her to realize that she doesn't belong here. This school is for the rich and famous at hindi para sa mga kutong-lupa."






QBMNG (Book 1) 𝗖𝗢𝗠𝗣𝗟𝗘𝗧𝗘𝗗 🏳️‍🌈Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon