QBMNG (Book 1) 𝗖𝗢𝗠𝗣𝗟𝗘𝗧𝗘𝗗 🏳️‍🌈

CHAPTER 8 - Taste Of Your Own Medicine

Lorenzo 

"Just tell them I'm not feeling well. Paulit-ulit ka naman." 

"Ay talagang batang 'are. Sinabi mo na din iyan kahapon. Nag aalala na ang Mommy at Daddy mo. Hindi mo daw sinasagot ang mga tawag nila."

I can't help but rolled my eyes with that. I'm actually avoiding my parent's calls for almost a week now. I mean, what's the point? Kung may problema ba ako ay uuwi sila ng Pilipinas? If I'm not feeling well will that magically transport them back home? If I don't return their calls will that actually make them care?

I'm in a shitty mood I don't even care if Lauren suddenly made a visit. "Fine! I will call them back tonight. Happy? Now, leave me alone!" I hissed.

Nagulat si Yaya Miling sa inasal ko. I know I'm a pain in the ass but I always try not to be rude to Yaya. Kanina niya pa kasi ako kinukulit kaya nainis na ako. "Napapano ka ba, Andrea? Ilang araw ka ng ganay-an at nasa kwarto la-ang. Ilang araw ka na ding liban sa eskwela. Ikaw baga'y may nararamdaman? May masakit ba sa iyo?"

Lalo lang nasisira ang mood ko sa dami ng tanong ni Yaya. Pag tataasan ko na sana ulit ito ng boses ng mapansin ko ang genuinely worried expression sa kaniyang mukha.

I sighed.

Taking it out on her won't change a thing. Mas lalo lang ako maiirita kong pag didiskitahan ko ang Yaya ko na wala naman ginawa kung hindi mag alala para sa akin. "Look, I'm sorry for shouting. I'm just preoccupied with something. Pero, okay lang ako so don't worry. Just tell Dad or Mom, I'll return their calls once I feel better. I promise."

"O siya sige at ako'y iniingles mo na naman. Makakarating sa kanila. Tatawag ako ngayon at kagabi pa si Mommy mo nag hihintay ng tawag mo. Basta kung ikaw ay may nararamdaman ay mag sasabi ka."

"I will, Yaya."

Tumango lang sa akin si Yaya at binigyan ako ng isang matipid na ngiti at halatang worried pa din sa akin. Pag kakuha niya ng mga for laundry na mga damit ko, lumabas na din ito.

It's her fault alright. It's that kutong-lupa's fault why I'm in a foul mood. Isang linggo ko na pinag iisipan kung paano ako makaka ganti sa kaniya. We need to settle this once and for all.

I really thought makaka bawi na ako sa kaniya nung sinundan ko siya sa gym. Turned out, ako na naman ang talo.

....

Aha! There you are. Nakita din kita sa wakas.

Kanina ko pa siya hinahanap. Nung nag dismissed ng class yung Professor nila, hindi ko nakitang lumabas si Kutong lupa kasabay ng mga kaklase niya.

But there she is.

Pasimple akong sumunod sa kaniya sa may dulong bahagi ng gymnasium. Sinecure ko na din yung place. Walang tao. Hapon na din kasi kaya siguro wala ng mga students. Last na yung class nitong si Santillan na gumamit ng gym.

Nakita ko siyang dumiretso ng bathroom I've waited ten more minutes bago ako pumasok. Dahan dahan ko ding ni lock yung door para walang makapasok from the outside. Para sigurado na walang istorbo. Madaming shower stalls pero isa lang ang may tao. Patay din ang mga ilaw. Sakto talaga.