Hate Poem Written With Love࿐

[5]

Unicode/

သာယာပြီးကြည်လင်တဲ့ မနက်ခင်းတစ်ခုဖြစ်သည် ။ စိတ်အစဥ်အား လန်းဆန်းအောင်ဖြည့်ဆည်းနိုင်စွမ်းရှိသည့် လေထုသည်ပတ်ဝန်းကျင်အား အပိုင်သိမ်းထားလျက်ရှိသည်။လေတစ်ချက်အဝှေ့တွင် သင်းပျံ့တဲ့မွေးရနံ့တို့က  အတားအဆီးမရှိ လိုက်ပါလာသည်။ မြေပြင်ပေါ်တွင်နေရောင်ခြည် နွေးနွေးကဖြာကျလျက်ရှိပြီး ဆင့်ရဲ့ နှလုံးသားထဲအထိပါ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်လျက် နွေးထွေးမှုကိုပေးစွမ်းလျက် ရှိသည်။

သို့သော် ထိုသဘာဝအလှတရားတို့အား ရှင်း မခံစားနိုင်ပေ။ မနက်စောစောစီးစီး အိမ်ကိုလာပြီးနှောက်ယှက်နေသည့် မကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင်ကြောင့် နိုးတစ်ဝက်အိပ်ပျော်တစ်ဝက်ဖြင့်  coffee ဆိုင်တစ်ဆိုင်သို့ ရောက်နေရသည်။ မပွင့်တပွင့်ဖြစ်နေသည့် မျက်လုံးအစုံအား ကြိုးစား၍ပင်ဖွင့်မနေတော့ပဲ ခေါင်းမှာလည်း ၃၆၀° ဘယ်ညာယိမ်းလျက်ရှိသည်။ ရှင်းတစ်ယောက် coffeeဆိုင်ထဲတွင် အတော့်ကိုပုံဆိုးပန်းဆိုးဖြစ်နေသော်လည်း ခန့်ညားကာချောမောသည့် ရုပ်ရည်ကိုပိုင်ဆိုင်ထားသည့် ရှင်း အဖို့ ဘယ်လိုအရာမျိုးကမှ သူ့အားရုပ်ဆိုး အကျဥ်းတန်အောင်လုပ်နိုင်စွမ်းမရှိ​ပေ။ ထိုအမှုအရာလေးကပင် ရှင်း ကိုယ်တိုင်တောင် သတိမထားမိခဲ့သည့် ချစ်စရာကောင်းသော အမှုအရာလေးကို ဆောင်ကျဥ်းပေးလျက်ရှိသည်။ နောက်ဆုံးတွင်တော့ ရှင်း နတ်ဆိုးတစ်ကောင်အား အနိုင်ယူလိုက်သည့်နှယ် မျက်ဝန်းအစုံအား ဖွင့်လိုက်ပြီး အမှတ်မရှိစွာဖြင့် သိလိုစိတ်ကို ထိန်းချုပ်မနေတော့ပဲ  ထပ်မံမေးလိုက်သည်။

"ဆင့်....... ဒီမှာဘယ်သူနဲ့ တွေ့ဖို့ချိန်းထားတာလဲ ၈ နာရီ ထိုးတော့မယ်" ထို့နောက် ရှင်း တစ်ချက်သမ်းဝေလိုက်ပြီး "ငါ့ကိုခေါ်လာပြီး ဘယ်သူ့ကိုစောင့်နေတာလဲ"

"အချိန်တန်ရင် သိလိမ့်မယ်"

"မေးမိတာကိုက ရှင်း အမှားပါ"  မေးတိုင်း ဒီတစ်ခွန်းပဲပြန်ဖြေနေပြီး ဆင့် ကတော့ဆိုင်အပြင်ဘက်ရှိ ရှုခင်းကိုသာ ငေးမောကြည့်‌နေပြီး စိတ်ဝင်စားလျက်ရှိသည်။ ရှင်းလည်း အဖတ်လုပ်မနေတော့ဘဲ  စားပွဲပေါ်ခေါင်းမှောက်၍ ပြန်အိပ်ရန် ပြင်လိုက်သော်လည်း coffee ဆိုင်တံခါးကိုဖွင့်ပြီး သူတို့ဝိုင်းဆီတန်းတန်းမတ်မတ် လမ်းလျှောက်လာနေသော လူတစ်ယောက်ကြောင့် ရှင်း ထို့သူ့၏ အမူအရာအားလုံးကို ခေါင်းအစခြေအဆုံး အကဲခတ်ရန် မျက်လုံးတို့ကို အလုပ်ပေးလိုက်‌ လေသည်။