1. BÖLÜM

4.4K 90 20
                                    

Bora ile konuşmak için bankta oturmuş bekliyordum. İçim acıyordu, çok acıyordu. İstemiyordum ondan ayrılmak. Deli gibi severken istemiyordum. Ayrılmak zorundaydım. Bunu yapmak zorundaydım. Yüzümdeki ağlamak üzere ola ifadeyi silip ciddileştim. O sırada gülümseyerek bana gelen Bora'yı gördüm.

Bora:

"Lara'm." Sarılmaya yeltendiğinde bir adım geri gittim.

Siktir! Nefret ediyorum kendimden!

Bora'nın kaşları çatıldı.

"Bir sorun mu var sevgilim?"

Hadi Lara, konuşma zamanı.

"Bora... ben buraya seninle son kez konuşmaya geldim."

Bora:

"Neler oluyor güzelim?"

Güzelim kelimesini ne güzel söylüyordu öyle?

"Bora ben ayrılmak istiyorum. Sıkıldım artık. Hem zaten lisede bitti, herkes kendi yoluna."

O kadar ani söylemiştim ki dondu kaldı. İlk başta yutkundu, afalladı.

Bora:

"Lara neden? Gerçekten ayrılmamızın sebebi benden sıkılmış olman mı? Bu üç senelik ilişkimizi bitirmemizin sebebi bu mu?"

Hayır, değil Bora! Kahretsin değil!

"Evet. Senden soğudum artık. Hem sen üniversiteye gidiyorsun. Bulursun kendine yeni birisini."

Bora sinirlenmişti, "Saçmalama Lara!"

Derin bir soluk aldı. Yine bir şey söyleyecekken araya girdim, "Ben başkasını seviyorum. Seni üzmemek için çok çabaladım ama artık bitti."

At yalanı Lara, at! Evet seviyorum Bora sen çok seviyorum ama bitmesini hiç istemediğim bu aşkı ben bitirdim!

Gözlerimi sıkıca kapatarak bunu söylemiştim. Çünkü gözlerim doluyordu. Onun yüz ifadesine bile bakmadan yanından geçip gittim. Parktan çıkmadan önce dönüp baktığımda öylece kalakalmıştı.

Bütün hayallerimizi, sevgimizi ve onun kalbini kırmıştım. Her şeyi bitirmiştim, en çokta kendimi...

*****


Annemin sesi ile uyandım. "Lara, kızım hadi uyan."

Annem bir peyzaj mimarıydı. Babam ise yıllar önce bizi terk edip gitmişti. Nerede olduğunu bilmiyordum ama merakta etmiyordum artık. Annem, canım annem hep benim mutluluğum için çabalar. İki yakın arkadaş gibiyizdir.

Annem:

"Kız! Hadi kalk! Aaa! Sanan bir sürprizim var."

İstemsizce uyandım. Anneme baktım, sonrada saate. Saat daha sekiz buçuktu.

"Anneee! Beni bu saatte niye kaldırdın. Okul bitti ya bitti! Sonuçlara kadar istediğimi yapacaktım."

Annem kolumdan cimcikledi, "Annecim, istediğini yap dedim de şu gelecekte damadım olacak ex sevgilinden ayrıldığından beri hiçbir şey yapmıyorsun."

Bora...

"Sağol anne. Ne güzel moral veriyorsun öyle?" dedi yapmacık bir gülümseme ile.

Annem:

YAZLIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin